kulleteyn1

Cemile'siyle belki bir daha buluşaeaktı düşünde. Bi kez daha
kuUeteynin buzlannı kırıp karakışın dondurucu soğunda litreye litreye
"gusletmeye" hazırdı. Sevgilisiyle düşünde de olsa yatmak, birieşmek,
değerdi titremeye, hastalanmaya.. "Haydi gel, nerdesin ey sevgili!"
* * *
Kış ne denli "şiddeüi" olursa olsun; kimileri için önemli değildi.
Keyifli bile sayılabilirdi. Tahıl, yağ, peynir, hayvanlarına "alaf" ve
sobasına yakacak boldu. Otlukla dağ gibi ot yığını, tezeklikic dağ gibi
tezek yığını, kuyusunda, ambarında yelerince tahıl, cvirıdc çuval çuval
un, bulgur, yarma, tulum tulum peynir, teneke teneke yağ, küp küp
turşu, ayrıca da kuru üzümüyle, kayısısıyla, inciriyle hoşaflığı,
"kartol" (patates), mercimek, "lazıt" (mısır) ve benzeri şeyler olduktan
sonra kış olursa olsun, uzarsa uzasın; "zevk" verir insana. Ne ki
kimileri için de bir derttir. Hem de nasıl..! Nc otlukla otu, ne
samanlıkta samanı, ne evinde unu, buğdayı ve yiyeceği, ne yakacağı
vardır. Olanlardan bir parça gelirse gelir, gelmezse o da yok. "Elden
gelen öğün olmaz, o da her zaman bulunmaz". Kış bir "afet"tir
böyleleri için. Hele "şiddetli" olursa... Hele uzarsa...
Ağanın, beyin keyfi yerindedir. Şeyhin de öyle.. Yok, yokluk
nedir bilmezler.
Kimi yoksullara, ağa, bey, şeyh "el atar", yardım eder. Yoksul da
zamanı gelince onu öder. Diyetim ki, darda kalan yoksulun evinde,
"horanta"sına yaza değin elli teneke buğday gerekli. Ağa, bey ya da
şeyh, o buğdayı verir. Darda kalan, buğdayı almca başlar "dua"ya.
-Allah râzı olsun. Alah ağamıza ömürler versin. Allah şeyhimizi,
beyimizi başımızdan eksik etmesin.
Ağa, bey ve şeyh; güzel yüzlü, güler yüzlü bir devlettir o sırada.
Devletin nimet yağmuru, kimi "devleüû"larda göller, gölcükler
oluştururken, bir ki^ük damla da, darda kaldığı sırada kendisine düşen
bir zavallının devlete nasıl dualar yağdırdığmı herkes bilir
-Allah devlete zeval vermesin.Devlet de olmasa ne yapardım
Allah devletin eksikliğini göstermesin. "Mülkünü daim etsin."
270