kulleteyn1

34
Kartallı Köyü camii, yine fakilerle, fakilerin yataklarıyla, kitaplarıyla
ve eşyasıyla dolmuştu. Topladıkları zekâtlarıyla dönmüşlerdi
çünkü. Zekâtlardan kendilerine düşenleri almışlar, paraya
dönüştürmüşler ve olabildiğince gereksinimlerini de karşılamışlardı.
Soğuklar da adamakıllı başlamıştı artık.
"Faki"ler, "Türko"nun aralarına döndüğünü görünce sevinmişlerdi.
Neden ki, birbirlerine oldukça alışmışlardı. Abdurrahman,
Osso, Şehmus, Abdurrazzak, Salih, Tâhâ.. hep oradalardı.
"Talib"lerden Seydo da.. Yalnız Hafız Gelalvc öğrencileri olan oğlu
Ahmet, Tutak'lı Reccb gözükmüyorlardı. Demek ki gelmemişlerdi
daha. Belki de hiç gcimiyeceklerdi.
Babasını da çok tanıştırmak istediği halde bi türlü fırsat bulamadığı
Safo'lara gitti. Hem geldiğini bildirecekti, hem de onlardaki
yatağını alacaktı. Varıp kapılarını çaldı. Safo'nun anası çıktı. Görür
görmez tanıdı ve coşkuyla içeri aldı. Safo, Sabo (kötürüm kız) ve
babaları da içerdelerdi. Türko'nün döndüğüne hepsi sevinmiş, coşku
göstermişlerdi; Kürtçe konuştular:
- Hoş geldin.
-Nerelerdeydin
- Niye geç kaldın
- Seni çok merak etük.
- Gelmiyeceksin sandık.
- Artık gitmiyeceksin, değil mi -
- Ananı, babanı da görmeye gittin mi
Daha bir sürü sorular yönelttiler. O da anlattı. Önce Tutak'a
gittiğini, sonra Hafız Celal'le babasının imam olduğu S imo köyüne
gittiklerini, orada çok kaldığım, anasını, babasını, bacılarını, nenesini
ve karşılaştıklarını anlattı özet olarak. İleride sırası geldikçe, uzun
uzun anlatacağını söyledi. Akşam olduğu için kalkıp gitmeye yöneldi.
Karnını doyurmadan bırakmadılar. Mercimekli pilav pişirmişlerdi.
Birlikte yedi ve kalktı. Yatağıyla, giderken bıraktığı bir kaç kitabı alıp
235