kulleteyn1

- Benimkine bakarken litanmadm. Çıkar haydi!
İster istemez çıkardı şalvarını. Önce sıyırdı^, sonra da tümüyle
çıkarıp bir yana koydu.
- Al bak sen de işte|
Safo fırlayıp sepetin üzerinden indi, ayakta dikildi.
- Şimdi sen sepetin üstüne otur.
Oturdu sepetin üstüne. Bacaklarını önce birleştirdi, sonra ayırdı.
Ve solucan gibi şey, yastığının üzerinden başını kaldırarak dikelmeye
başladı. Dikeldi, dikeldi. Üşüme filan kalmamışü artık. Yanıklardaki
acılar da sinmişti. Meydan, bir başka şeye bırakılmıştı.
Safo, bir süre baktı karşısındakine. Sonra gidip eliyle dokundu.
Safo'nun dokunuşu, onu bir başka dünyaya götürür gibi oluyordu.
Daha çok tad alıyordu ve Safo'ya karşı koymuyordu. Safo, eliyle
tuUuklarıyla oynamaya başladı. Sonra yüzünü üzerlerine koydu.
- Ben babamınkini de anamla "şey ederken" görmüştüm. Yatağın
altından. Onlar uyuduğumu sanmışlardı. Babammki kocamandı. Aha
bu kadar..!
Safo, oynaşmak için daha iyi bir yer düşündü. Hayvanların yemi
için yapılmış olan yer elverişliydi. Orayı gösterdi.
- Gel şuraya gidelim.
İş ilerlemişti adamakıllı. Safo, varıp gösterdiği yere uzandı. Arka
üstü. Oğlanı çağırdı.
•'
- Haydi sen de gel.
Gitti. Safo yatarken yine bacaklarını ayırmıştı.
- Sen de gel, üstüme uzan. Haydi!
- Zina olur, haram olur.
- Bizim için günah olmaz, biz daha küçüğüz.
- Olur, günah olur.
- Günahı bana.
- Kitap diyor ki "kimsenin günahını kimse yüklenemez".
- Gelmezsen bağırırım, anam gelir.
- Bağinrsan anan geldiğinde sana da kızar.
- Bana kızmaz. "-Beni o soydu!" derim.
- Benim .sana gücümün yetmiyeceğini düşünür.. '
253