kulleteyn1

oş çuvalla harman yolunda olan Şehmus'la karşılaşınca; biraz
konuşup içini dökmek, kimlerden aldığı, kimlerden alamadığı
konusunda bilgi vermek, daha çok da dinlenmek amacıyla SlTtindakİnİ
yolun kıyısına bıraktı. Ve çuvalın üzerine yiğllircasina çöktü.
Alnından, yüzünün çevresinden kirleri de alıp, oluşturduğu yollardan
yürüyen ter damlacıklarını koluyla sildi. Yolları bozulan terler ve
kirler, yayıldıkları çevrede çeşitli biçimler, resimler oluşturmuştu bu
kez. "Min tarafillah (Allah tarafından)"... Bu çizgiler ve resimler
içinde, dikkat edilse "lafza-İ celâl"ler (Allah yazısı) ve "besmeleler
bile okunabilirdi. "Kader"deki "yazi"lar gibi... Biraz soluklandıktan
sonra Şehmus'a verdiği bilgiler, yakınmaları da içeriyordu. "Hiç kolay
değildi öşr toplamak". Hele "zenginlerin harmanlarından"... Durumları
iyi olduğu halde ya hiç vermiyorlar, ya da "öle öle ve ÖldÜre öldüre
verİyorlar"dl. "Şeyh Şaban, Molla Nâsir, ağalar bu işi niye kökünden
çözüme kavuşturmuyorIar"dı sanki
Yoldan geçen bir sap arabası, ardında koyu bir toz bulutu bıraktı.
Yol kıyısındaki Kâsim ve Şehmus görünmez olmuşlardı nerdeyse.
Giderek görüntüleri netleşti. Gözler, arabaya ve bıraktığı izlere
takılmıştı. Bir yel esti, ama uzun sürmedi. Bir iki kuru ot ve boğa
dikeni sürükledikten sonra kesilivermişti.
Biraz ötelerden gelen uzun havalı Kürtçe bir şarkı yanık yanık
çarpıyordu. Bir etek sözcüğü olanca hızı ve gürlüğüyle boşaltan
türkünün sözleri neler anlatmıyordu ki...
Şehmus yeterince dinlemiş, bilgi almış; Kâsim da dinlemişti
oldukça. Kâsim yekinip kalktı. Şehmus'un yardımıyla buğday çuvalını
sırtladı. Ve biri bir yana, öbürü öbür yana...
Esmerli Şâmil ve Molla Şemdinli MeCZÛb Fâik, Şeyh Şaban
tekkesinin avlusunda, şeyhin arasira gelip dinlendiği karyolanın
bulunduğu odaya açılan kesimde, dikili kurumuş ağaçlar gibiydiler.
Ellerindeki teşbihleri çekişleri ve "zikir" için durmadan kıpırdayan
dudaklarının devinmesi olmasa, yaşayıp yaşamadıkları zor anlaşılırdı.
Aslında bir ölüm kalım savaşı ve zorlu bir yarış içindeydiler. "Fena
41