kulleteyn1

ulamamışlardı.
- Ana çoh korhirim. Babam bizi sağ bulmaz.
- Hele dur bahah, Allah Kerim.
- Babama demiyek, he mi
- Hee, heec! Bulamasah demiyek.
Soluklanıp bir daha çıktılar. İyice hakulâr. Yok, yok, yok.
- Ana "hırhızlar" (hırsızlar) çalıp götürmüştür.
- Olur mu olur oğul. Allah'larından bulsunlar.
- Kurtlar da yemiş olur mu
- Kurtlıu- yemiş olsaydı, "cemdek"lerini (ölülerini) bulurduh.
- Hepsini yemez/er mı
- Yemezler.
Biraz daha aradılar. Hiç bakmadıkları yerlere, derelere bakülar.
Yine yok. Önlerinde bir dere kalmıştı. Oldukça dar, dikenli kuşburnu
ağaçlarıyla kaplı. Ağaçların aralarından girmeye çalışarak ilerlediler.Ve
sonunda buldular. Ama sağ olarak değil. Kurtlar, boğup boğup
bırakmış hayvanları. Beşinin de cemdeği ortada.
Oralarından-buralarından biraz parçalanmış olarak..'Bir süre baktılar
"ccmdek"lere. Elden ne gelir Olan olmuş. -
(Jzüldülcr. Ama rahatladılar da. Artık aramadan kurtulmuşlardı
çünkü. Dağ meyvesi lopiıyarak eve doğru yöneldiler. Ana-oğul, dertli
denli konuşiu-ak.
- Ana ben "âlim" olursam, seni böyük evlerde, Tutak'taki gibi
konahlarda yaşatacam.
- Hele sen bir "âlim" ol da..
- İnanmir misin ana
- înanirim oğul da, bu "zâlim baba"nın elinden neydeceyik
bilmirim İnsafı, merhameti heç yoh. Gözlerini cırarah yörüdü mü,
Azrail kesilir.
Konuştular, konuştular. Temel konu: Zalim baba" ve kurtuluş
yolu olarak görülen "âlim olmak"
* * *
197