Morze Bałtyckie - o tym warto wiedzieć

( 60 Co), cynk ( 65 Zn), srebro ( 110 Ag), antymon ( 125 Sb) i inne, dostają się do morza jako
odpady procesów jądrowych.
Konsumpcja ryb bałtyckich stanowi jeden ze sposobów w jaki pierwiastki promieniotwórcze
przechodzą z wody morskiej. Są one także składnikami aerozoli, które z jednej
strony dostają się do dróg oddechowych, a z drugiej działają bezpośrednio na skórę podczas
zażywania kąpieli słonecznych. Pozytywnym zjawiskiem jest to, że obecnie notowane
dawki promieniowania kształtują się na poziomie promieniotwórczości naturalnej.
Doza, którą może otrzymać człowiek poprzez ryby bałtyckie lub aerozole stanowi zaledwie
1 % napromieniowania pochodzenia lądowego, wynoszącego około 2–5 mSV na rok.
4.5 Skażenia mikrobiologiczne
Nieoczyszczone ścieki miejskie, niewłaściwie funkcjonujące hodowle ryb, rolnicze gospodarstwa
hodowlane, odpady przemysłu przetwórstwa spożywczego stanowią źródła
zanieczyszczeń mikrobiologicznych. Jednak bakterie, które dostają się do wody morskiej
nie mają większych szans na rozwój, ze względu na hamujący wpływ soli czy zbyt niską
temperaturę. W miarę oddalania się od brzegu szybko giną i zwykle są lokalnym problem
w rejonach kąpielisk, stanowiąc poważne zagrożenie dla ludzi. Najczęściej, podczas kąpieli
morskich, można zarazić się bakteriami chorobotwórczymi przewodu pokarmowego,
wywołującymi dur brzuszny – pałeczkami Salmonella typhi lub Salmonella paratyphi.
Ponadto zagrożenie mogą stanowić pałeczki czerwonki Shigella spp., laseczki zgorzeli
gazowej Clostridium perfringens, pałeczki z rodzaju Pseudomonas wywołujące infekcje
dróg oddechowych, układu moczowego i nerek oraz słonolubne bakterie Vibrio spp.
powodujące zapalenie ucha środkowego. Wirusy w morzu zachowują zdolność do wywoływania
chorób przez czas dłuższy niż bakterie. Nie stwierdzono, by drobnoustroje
wnoszone z wodami rzecznymi do Bałtyku, wywierały wpływ na organizmy żywe zasiedlające
to morze.
111