Rys. 1.6 Sezonowa zmienność pionowego rozkładu temperatury wody (na podstawie różnych źródeł) 18
Rys. 1.7 Podstawowe parametry falowania Tab. 1.3 Opis powierzchni morza odpowiadający różnym stopniom skali Beauforta i skali stanów morza Stan morza Stopnie Beauforta Prędkość wiatru w [m s −1 ] Wygląd powierzchni morza Maksymalna wysokość fali w [m] 0 0 0 – 0,2 lustrzana powierzchnia morza 0,0 1 1 0,2 – 1,5 pojawiają się na powierzchni morza najdrobniejsze fale 0,1 2 2 – 3 1,5 – 5,5 pojawia się fala bez białych grzyw 1,0 3 4 5,5 – 8 pojawiają się grzywy na falach 2,1 4 5 8 – 10,5 częste białe grzywy na falach 2,5 5 6 10,5 – 14 fale trójwymiarowe, tworzą się białe grzywacze 4,3 6 7 14 – 17 na falach piana układa się w pasma grzbiety fal stają się strome i zała- 5,9 7 8 – 9 17 – 25 mują się, morze bieleje, zaczyna się huczenie morza 9,4 8 10 25 – 30 tworzą się wysokie morze białe od piany wały wodne, 12,1 9 11 – 12 > 30 wały wodne osiągają potężne rozmiary, wiatr niesie pył wodny, całe morze białe od piany > 12,1 Maksymalne długości fal występujących na Bałtyku wynoszą około 80 metrów. Oznacza to, że fale takie są w stanie wymieszać warstwę wody od powierzchni do głębokości około 40 m. Okresy sztormowe stanowią w sumie około 2 tygodni w roku. Zdecydowanie przeważają dni spokojne, których jest około 270. W czasie pozostałych 80 dni powierzchnia morza jest średnio sfalowana. Stopień sfalowania powierzchni morza opisuje skala stanów morza, mająca bezpośredni związek ze skalą prędkości wiatru, zwaną skalą Beauforta. W opinii żeglarzy i marynarzy <strong>Morze</strong> <strong>Bałtyckie</strong> ma falę przykrą i niebezpieczną. W porównaniu z długą falą oceaniczną jest ona krótka, stroma, szybko narastająca. Typowym zjawiskiem w strefie brzegowej podczas falowania jest powstawanie tak zwanych prądów rozrywających. Są to wąskie, najczęściej kilkudziesięciometrowej szerokości, szybkie strumienie wody, płynące od lądu w kierunku morza. Czasem są one tak szybkie, że pływak nie ma możliwości powrotu do lądu. Znajomość tego zjawiska jest niezbędna przy pływaniu po sfalowanym morzu. Zamiast tracić siły na płynięcie pod prąd, należy popłynąć równolegle do brzegu, aby wyjść ze strefy prądu rozrywającego. 19