recenzje - Portret

More documents

Recommendations

Info

poezja Milena Kubisz NIEKOMÓRKA OBIAWIENIA JAK DYŻURY pięć minut zanim odkryją to w tobie, twój kontur na prześcieradle, powłoka nie do zaspokojenia. OBIAWIENIA JAK DYŻURY II czarne majtki ciężki stary telefon, którym rozwaliła mu łeb rozwalony leżał na prześcieradle i te czarne majtki wyobraziła je sobie w ziemi z białymi tasiemkami. łóżko w łóżko z Fabim z Killerpilze w pasach z pianą i papierosem – historyjka Fabiego przebija się przez powolną woń moczu (gada przez cewnik): ale żadnego szarpania, skądinąd zamieniam się w grzyba i zaczynam OCIEKAĆ. A potem ZNIKAM i nie wiem co się dzieje (nic się nie dzieje) i ten który przychodzi po mnie wyjąć cewnik tyka wszystko co się rusza, Fabi się zatrzymuje, rozmywa, znika i rzeczywiście prócz mokrej koszulki po Fabim pozostają tylko tamci dwaj z Killerpilze Milena Kubisz – ur. 1981r. w Toruniu, studentka UMK w Toruniu Wydziału Chemii. Interesuje się fotografią i psychologią zwierząt (tresura). OBIAWIENIA JAK DYŻURY III wszyscy wujkowie w oknach szpitala nazywani wujkami przez dzieci z piaskownicy machające na tych wujków wujek! wujek! niech sobie krzyczą. co robią w piaskownicy? w innych okolicznościach kopałby doły, w innych wierszach kopałby groby, unik, chcą teraz uniku wspinając się na palcach. 116
proza Kamil Gołaszewski Ubezwłasnodzielnienie (passemizm) Wszyscy nosimy ze sobą swoje Wolfsegg i mamy ochotę wymazać je dla własnego ocalenia, wymazać poprzez zapisanie i zgładzenie. Jednakże przez większość danego nam czasu nie mamy siły na takie wymazywanie. Być może właśnie teraz nadszedł ten moment. Jestem we właściwym wieku (…), w idealnym wieku, aby przystąpić do takiego przedsięwzięcia. Thomas Bernhard, „Wymazywanie. Rozpad” Powiedział, że gdyby mógł, gdyby się sam ze sobą zmógł, gdyby się jeszcze tym wszystkim nie zmorzył tak przepastnie, toby się w przeszłość swoją przecisnął i ją przesunął w stronę, która mu się teraz w należności, która mu się teraz w prawidłowości. Tak, teraz dopiero widzi te wszystkie błędne koła, może kółka-kółeczka, jakimi się jego życie staczało, jakimi się w robaczystości swojej toczyło, zataczając łuki skrzywień parabolicznych, wynaturalności w jego pomniejszych (ale nie pomniejszonych) patosnielogicznościach umysłkowych, tak, jego umysł nigdy nie mógł być sobą w tej zdrobniałości mu przezłośliwionej, zawsze ktoś w eufe-mistyczność (wcale boską) go musiał zakorzeniać, zawsze mu udowadniać, że jego na udowodnienia nie stać, że on swoich synaps nie ukierunkowuje na synoptyczność nieprzewidywalną, że jemu się uzbrojenie w przyczynianie się do skutków nie odcyfrowuje myślą po-lotną i skoczną. Powiedziała, że najgorsze było w tym wszystkim to, że jego niekompatybilność, ta jego nieprzystrajalność do przystawalności się z rodzinnego konsylium aprobatą spełniała; nie, nie pełnił roli wyśmiewajki wielopokoleniowej, nie, raczej pouciesznością zwyczajną się z niego tłumaczyli, raczej wśmiesznością przyrodzoną go sobie usprawiedliwiali, doprowadzali do tego, by tę z nagła przypadkowość, tę przyporodkowość jego niespodzianą (bo go w niezaplanowaniu rozpoczęli, bo go napoczęli w tej matki luce nieobfitości miesięcznej) i podzianą w stronę dziwnego, zupełnie nie do uwierzenia niedoważenia proporcji szarokomórkowych, śmiechem zamarkować i zamarkerować czarnoatramentnie. Powiedział, że nie był głupi, nie, nie wiedział tak właśnie i właściwie, co to znaczy głupim być, co to znaczy w głupkowatości się znajdować; nie, nie był głupi, tylko go to po dziecięcemu traktowanie całoletnie w taką opiniotwórczość surogatową wtrąciło, tylko to bez względu na wiek się z nim obchodzenie, jakby wiek był we względności, w relatywności, którą matka mogła regulować wedle woli, podług w marzeniach swoich zamarznięcia, mającego udowodnić jej, że czas tak naprawdę nie ma własnego zdania, że nie zdąża przed się i wprzód – jak mu się w nieżyczliwości twarz zmarszczkującej zażyczyło – że go może matka zginać-naginać, by w nim siebie nie zobaczyć, by sobie dzieckiem, by sobie nim udowodnić, że nie płynie z nurtem szarodzienności, która jest podstawowym konkstruktem tego jej przemijania w nieunikalność, przymusowego ze świata wybywania, tego w nieodwracalność wymywania. Powiedziała, że teraz się musi do rozliczeń zmusić, tak, teraz musi sobie swoją buchalteryjność odkupiającą udowodnić, musi sobie to wszystko udowodować należnie, uwodnić i przełknąć, tak, powiedział, że tak. Powiedział, że teraz, że w tym wieku, kiedy się każdy staje Krappem i się w siebie minionego wsłuchuje, siebie zaprzeszłego przesłuchujeodsłuchuje, kiedy się w rozgoryczenie lub spokojem rozgrzanie popada, musi się na sobie skupić, wkupić się musi w swoje łaski, czy na oklaski samemu sobie lustrzanie wyklepywane zasłużył, musi się teraz zdecydować. Powiedziała, że starość jest dla niego jak ość przełykowo utknięta, jak kość przesunięta, która gdzieś bocznie uwiera i każe mu rozpisywać rachunek różniczkowy samego siebie, w ciągi o sobie samym się wciągać, każe wyliczać wielopiętrowe funkcje wymierne, by sobie kary wymierzać należne i miejsca zerowe swojego życia, swojego zużycia, swojego z t y m w s z y s t k i m zżycia i przeżycia ustalać, i zrzucać je później na karb karku zmęczeniem przygiętego. Powiedział, że to właśnie teraz, że to właśnie w tym wieku, kiedy się stał 117
Page 1 and 2:
ecenzje
Page 4 and 5:
pis treści recenzje Szkice Anna Ra
Page 6 and 7:
Wiktoria Klera, Fiołki zamiast cie
Page 8 and 9:
szkice Anna Rau Uczucie za 3,66 zł
Page 10 and 11:
Ola. Z opisanych pozycji widać, i
Page 12 and 13:
dla romantyków i erotomanów - „
Page 14 and 15:
szkice Marta Więckiewicz Drugie ż
Page 16 and 17:
poezja Jakub Winiarski, „Piosenki
Page 18 and 19:
poezja Piękno jasnych sytuacji Jes
Page 20 and 21:
- Byle co. - Na kiedy? - Na jutro.
Page 22 and 23:
yła kobietą? - Chciałbym spotka
Page 24 and 25:
Buzz myśli, że uda się nawiać.
Page 26 and 27:
western z ekranu telewizora unitra
Page 28 and 29:
kierunek lotu, żeby uprzedzić kre
Page 30 and 31:
poszedł do tego doktora z kopertą
Page 32 and 33:
poezja igor kędzierski ma kolczyki
Page 34 and 35:
ozmowa Korozja Rzeczywistości Z Ew
Page 36 and 37:
od tego zacząć, że „Rdza“ je
Page 38 and 39:
filozofia Marek Parulski Język jak
Page 40 and 41:
językowe potrzeby i możliwości.
Page 42 and 43:
mogłoby jedynie pozytywnie zaświa
Page 44 and 45:
Kręgi Boli mnie. Krzyż. W środku
Page 46 and 47:
ecenzje Z opowiadania tytułowego d
Page 48 and 49:
ecenzje przed jakąkolwiek jednozna
Page 50 and 51:
ecenzje wspomnień na nowo przynies
Page 52 and 53:
ecenzje Przystupę, ma dziewiętna
Page 54 and 55:
ecenzje Nina Olszewska Ocalić od z
Page 56 and 57:
ecenzje „pasikonik usiadł na szy
Page 58 and 59:
ecenzje „Słownik” jest więc n
Page 60 and 61:
ecenzje „Powstała przerywana roz
Page 62 and 63:
ecenzje coś nieuchronnego, pozbawi
Page 64 and 65:
ecenzje Kobieta wychodzi za mąż i
Page 66 and 67: ecenzje pierwowzór Zosi z „Wesel
Page 68 and 69: ecenzje Wydana na świecie w 1998 r
Page 70 and 71: według określonego klucza. Stąd
Page 72 and 73: poezja Wiktoria Klera OKNA NAD MONO
Page 74 and 75: W jednym z wywiadów Izabela Filipi
Page 76 and 77: zerojedynkowy. Te wiersze mają w s
Page 78 and 79: poezja Agata Chmiel błękitna raps
Page 80 and 81: proza Arkadiusz Łuba VIATOR (fragm
Page 82 and 83: koronką obszyte majteczki, wrzuci
Page 84 and 85: swoim strumieniom myślowym inne ki
Page 86 and 87: poezja Piotr Rowicki mała miss nie
Page 88 and 89: ecenzje Jarosław Czechowicz Dużo
Page 90 and 91: ecenzje Nina Olszewska Kiedy treś
Page 92 and 93: ecenzje Anita Frankowiak Oswajanie
Page 94 and 95: ecenzje Anna Rau Definicja zmartwyc
Page 96 and 97: ecenzje Urszula Bielas Mroki (nie)s
Page 98 and 99: ecenzje Zjednoczonych. Polskiego cz
Page 100 and 101: ecenzje bagna za własne włosy. Do
Page 102 and 103: ecenzje Anna Brzezińska Ostrożnie
Page 104 and 105: ecenzje Joanna Chłosta-Zielonka An
Page 106 and 107: ecenzje „Tamci nie podnoszą na s
Page 108 and 109: ecenzje nie za sprawą podziału ś
Page 110 and 111: ecenzje w percepcji poetki: smak, d
Page 112 and 113: ecenzje strumień świadomości ni
Page 114 and 115: ecenzje Bernadetta Darska Nałóg z
Page 118 and 119: Krappem. Powiedziała, że teraz. P
Page 120 and 121: zamroczeniu już ostatecznym bywał
Page 122 and 123: jak mu ubezwłasnodzielnienie nakaz
Page 124 and 125: i zewnętrzności, nie, powiedział
Page 126 and 127: poezja Jacek Uglik to zawsze jest o
Page 128 and 129: całości jeszcze bardziej biblijny
Page 130 and 131: Czy w pewien sposób nie jest ta po
Page 132 and 133: poezja Heinrich Böll, Utracona cze
Page 134 and 135: i godności. Suknia jest symbolem s
Page 136 and 137: jednym z bohaterów. Budująca nast
Page 138 and 139: Pamiętam z jakiegoś filmu dialog:
Page 140 and 141: Katarzyna Blum jest osobą silną c
Page 142 and 143: ecenzje Analizą tego zjawiska zajm
Page 144 and 145: ecenzje Joanna Szydłowska Czy ocal
Page 146 and 147: ecenzje Bernadetta Żynis Zabraniam
Page 148 and 149: ecenzje wojny światowej, leczący
Page 150 and 151: ecenzje się nietoperzem, drugi mar
Page 152 and 153: ecenzje osadzie) dla kobiet wyzwolo
Page 154 and 155: ecenzje nieślubne dziecko oraz w r
Page 156 and 157: ecenzje wyłaniają się z lektury.
Page 158 and 159: ecenzje Dominika Kotuła „Życie
Page 160 and 161: ecenzje Krzysztof Gryko Stan rośli
Page 162 and 163: ecenzje Portowe nabrzeża, zamiejsk
Page 164 and 165: ecenzje Fabuła „Ruchów” umiej
Page 166 and 167:
taniego sukcesu liczy się wiernoś
Page 168 and 169:
w ogóle nazwisko Marii Dulębianki
Page 170 and 171:
pisanie stawia na pierwszym miejscu
Page 172 and 173:
Tomasz Majzel SPACER Za rogiem czek
Page 174 and 175:
poezja SPACER VI Na poboczu nie nę
Page 176 and 177:
czysto formalne, na poziomie język
Page 178 and 179:
przestrzeniach spełniających ró
Page 180 and 181:
umożliwiałaby jednak zachowanie c
Page 182 and 183:
pełne otwarcie się na drugą osob
Page 184 and 185:
poezja Marcin Łukasz Makowski apoc
Page 186 and 187:
poezja Sygnał I kroki listonosza d
Page 188 and 189:
Henrik Ibsen, Hedda Gabler, reżyse
Page 190 and 191:
yłoby uzasadnione, gdyby pominąć
Page 192 and 193:
teatr - rozmowa „Myślę sytuacj
Page 194 and 195:
W drugiej ze scen bohaterka oddaje
Page 196 and 197:
teatr Łatwiej jest ocenić niż zr
Page 198 and 199:
Największą obawą Heddy jest znal
Page 200 and 201:
teatr - rozmowa O „małym Tesmank
Page 202 and 203:
„Odkryj ciemne zakamarki duszy ko
Page 204 and 205:
ecenzje Andrzej Bartnikowski na mie
Page 206:
Ewa Berent „Rdza” „Debiutanck
show all

recenzje - Portret

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?