TRANZICION III

kërkuar nga të gjithë personat që njëkohsisht marrin paga nga Serbiadhe IPVQ-të, të zgjedhin njërën dhe të kenë vetëm një pagë. Përshkak të pasojave negative që do të shkaktonte për serbët tërheqja ngalistat e pagave të Serbisë në pensionin e tyre, shumica e serbëve tëcilët punojnë në arsim dhe shëndetësi, përafërsisht 70% sipasllogaritjeve të UNMIK-ut, kishin vendosur t’i refuzojnë pagat ngaIPVQ-të dhe tash të marrin vetëm pagat nga ministritë përkatëse tëterritorit të Serbisë, edhe pse ata ende janë në listën e pagave tëIPVQ-ve.Serbët, romët dhe një pjesë e bashkësisë gorane janëshfrytëzues të sistemit paralel arsimor të cilin e përkrah dhe financonQeveria e Serbisë, përderisa shfrytëzues të sistemit të arsimit tëKosovës janë pjesëtarët tjerë të bashkësive pakicë si dhe pjesëtarët eshumicës shqiptare. Perveç kësaj, ende është i pranishëm problemi iarsimit të lartë për shumicën e pjesëtarëve të grupeve të caktuara tëpakicave, të cilët nuk e njohin gjuhën shqipe. Përkundër përpjekjevetë UNMIK-ut për të rihapur Universitetin në Prishtinë si njëinstitucion shumetnik, kjo ende nuk ka ndodhur. As UNMIK-u e asIPVQ-të nuk kanë pasur sukses që të sigurojnë shkollim tëpërshtatshëm dhe arsim të lartë në gjuhët e pakicave, e as ndonjëqasje të veçantë për arsimin e lartë. Për këto arsye si dhe për arsyet enatyrës politike, pakica serbe në Kosovë, por edhe pjesëtarët epakicave tjera të cilët flasin gjuhë sllave duhet të mbështeten nëUniversitetin paralel të Mitrovicës veriore, personeli i të cilit përbëhetkryesisht nga ish profesorët e Universitetit të Prishtinës si dhe ishrektori i këtij Universiteti, të cilët kishin punuar në këtë institucionderi me ardhjen e UNMIK-ut në vitin 1999. Ky Universitet është nënmenaxhimin e Ministrisë së Arsimit të Serbisë dhe punon sipas planprogramevetë Serbisë.Para trazirave të marsit (2004), mbi shtatëdhjetë përqind(70%) e serbëve të anketuar në lidhje me Sistemin e alarmimit tëhershëm (EWS), mendonin se problemet e tyre kryesore janë siguriadhe marrëdhëniet ndëretnike. Në nëntor të vitit 2004 vetëm tridhjetë epesë përqind (35%) të anketuarve i shihnin këto dy çështje siprobleme kryesore. Në krahasim me këtë tridhjetë e gjashtë përqind(36%) e të anketuarve e shihnin si problem të tyre kryesorpapunësinë.Pas tri vjet të monitorimit të këtyre zhvillimeve nëpërmjetSistemit për alarmim të hershëm, mund të thuhet se është shënuar njëpërparim i dukshëm në fushën e sigurisë, duke u nisur nga fakti semirëqenia ekonomike i zbut brengat për siguri te popullata pakicë eKosovës.16