Kamu Borçlanma Sözleşmelerinin Hukuksal Niteliği Üzerine Notlar

4.2. Kamu Hizmeti Ölçütü
Bu çalışmada, yukarıda verilen ölçütler itibariyle idari sözleşmelerin ayırıcı
unsuruları arasında yer verilen ikinci unsurun, yani kamu hizmeti sayılması gerekliliği
kapsamlı biçimde ele alınmayacaktır. Zira, kamu hizmetinin ne olup olmadığı hususunu
ayrıntılarıyla irdelediğimiz bir başka çalışma bulunmaktadır; dolayısıyla burada sadece
anılan çalışmaya atıf yapmakla yetineceğiz. 92
Yalnız, şu kadarını söyleyelim ki, idari sözleşme sayılmak için kamu hizmetinin
görülmesiyle ilişkilendirilme gerekliliğinin yerindeliği kuşkuludur. Bu savımızın iyi bir
örneğini de, nitekim, işbu çalışmanın konusunu oluşturan “kamu borçlanma
sözleşmeleri” teşkil etmektedir. Nitekim, öğretiden bir görüşe göre;
“... kamu borçlanma sözleşmelerinin konusu bir kamu hizmetinin yürütülmesi
olmayıp, Devlet veya kamu tüzel kişilerince piyasalardan ya da gerçek kişilerden belli
miktarlarda paranın ödünç alınmasıdır. Nitekim bu sebebledir ki, kamu borçlanma
sözleşmeleri hukukumuzda "karakterleri (kurdukları ilişkinin niteliği) itibarı ile" idari
sayılmaktadır.” 93
Atıfta bulunduğumuz yazar, bu hususta devamla söyle demektedir:
“Şüphesiz böylesine bir yorum, kamu borçlanma sözleşmelerinin idari sözleşme
sayılmalarını engellemeyeceği gibi; bu sözleşmelerden doğacak davaların idari bir dava
olarak çözümlenmesine de engel teşkil etmeyecektir.” 94
Sözgelimi, yazara göre “... ortada bir kamu hizmeti yoksa, kamu hizmeti imtiyazı da olamaz”
(bkz. Gözler, Đdare Hukuku-II, op. cit., s. 371).
92 Bkz. Çal, Sedat; Kamu Hizmeti: Bir Tanım Denemesi, GÜHFD, C. 11, Sy. 1-2, 2009.
93 Kanlıgöz, Kamu Borçlanma (Đstikraz) Sözleşmeleri, op. cit., s. 351.
94 Đbid..
53