Kamu Borçlanma Sözleşmelerinin Hukuksal Niteliği Üzerine Notlar

nitelemeye gidilmesi veya devlete görev olarak verilmiş olunması ileri sürülmekte ve
madenler konusu bu şekilde açıklanmaktadır. 98
Yeniden yetiştirilebilmesi itibariyle nitelikçe madenlerden ayrılan ormanlar
bakımından konu ele alınacak olursa;
“... bir memleketin sağlığı, jeolojik vaziyeti, iktisadî hayatı bakımından arzettiği
hususiyeti gözönünde tutan kanun vazıları bunların muhafazası için hususî bir rejime tâbi
tutulmasını zarurî görmüşlerdir... (O)rman, cemiyet bakımından o kadar büyük bir
ehemmiyet arzetmektedir ki bunu diğer mallarla kıyas kabul etmek mümkün değildir ve
bu bakımdan orman hizmeti ayrı bir âmme hizmeti teşkil e(der).” 99
Bu itibarla, kamu borçlanma sözleşmelerinde de benzeri bir analize yönelinmesi
ve “düzenlenen konunun önemi” unsuru üzerinden değerlendirmeye gidilmesi, kanımızca
daha doğru bir sonuca varmaya yardımcı olurdu.
Öte yandan, kamu hizmeti boyutuyla ilgili olarak kamu borçlanma
sözleşmelerinin ilintisiz kalması, bir önemli konuyu gündeme getirmektedir. Yukarıda
yer verdiğimiz üzere, öğretide anılan sözleşmelerin –kamu hizmetlerinin yürütülmesiyle
ilişkisi bulunmamasına karşın- idari sözleşme kabul edilmesi, konunun Anayasa
karşısındaki durumunu tartışmaya açık hale getirmektedir. Şöyle ki:
Öğretideki egemen görüşte, idarenin sözleşmelerinin hukuksal niteliği
irdelenirken, öncelikle sözleşmelerin yasal düzenlemeyle özel hukuka veya idare
hukukuna tâbi olacaklarına ilişkin bir nitelendirmenin bulunması durumunda yasa
koyucunun iradesinde beliren değerlendirmenin esas alınacağı ve buna itibar edileceği
hususu öngörülmektedir. 100 Ne var ki, yasa koyucunun iradesinin mutlak olmadığı ve
98 Bkz. Bilgen, Pertev; Kamu Hizmeti Hakkında, ĐHĐD, Yıl 1, Sy. 1, Mart 1980, s. 115, 116.
99 Bkz. Onar, Đdare Hukukunun Umumî Esasları, op. citĐbid., s. 1366.
100 Örneğin, bkz. Duran, Đdare Hukuku Ders Notları, op. cit., s. 430; Gözler, Đdare Hukuku-II, op.
cit., s. 11, 12.
55