Diccionariu toponímicu del conceyu de Xixón _bicolor_ - El Comercio

Diccionariu toponímicu del Conceyu de Xixón
El Peñón
Llugar de la parroquia de Caldones, barriu
de Caldones.
●Formación del topónimu: trátase del
sustantivu asturianu peñón ‘peña o piedra
grande’, ‘elevación de peña nel terrenu’. Ye
un deriváu aumentativu de peña; ver Les
Peñes.
●Etimoloxía: ver Les Peñes. El sufixu -ón
vien del llatín -ŌNEM [-ónem].
El Peñón
Llugar de la parroquia de Leorio / Llorio,
barriu de Llantones.
●Ver l’anterior.
La Peral
Llugar del distritu Sur, barriu de Nuevo
Gijón / La Peral.
●Formación del topónimu: básase esti
topónimu nel sustantivu asturianu peral
‘Pyrus communis, árbol de fueyes ovalaes y
flores blanques que da les peres’. Trátase
d’un deriváu de pera, col sufixu colectivu -
al, que val n’asturianu pa formar nomes
d’árboles frutales.
●Etimoloxía: pera procede del llatín PĬRA
‘peres’, plural de PĬRUM ‘pera’. El sufixu -al
vien del llatín -ĀLEM [-álem].
●Referencia al llugar: sobre esti llugar
construyóse nos años 70 el barriu de
«Nuevo Gijón», agora oficialmente Nuevo
Gijón / La Peral. Pertenecía n’otres
dómines a la parroquia de Tremañes.
PERCHERA
Barriu del distritu Sur.
●Formación del topónimu: paez
reconocese’l sufixu -era, pero’l restu del
topónimu nun ye fácil d’interpretar. Nun
paez que tenga que ver col axetivu
asturianu percheru -a -o ‘fuerte y capaz
d’arrastrar munchu pesu’, que s’aplica a
una raza de caballos.
●Etimoloxía: desconozse. Ye bastante
improbable que tenga que ver con un tipu
de caballu llamáu percheru o percherón, o
con un κ pecheru o κ pechera ‘persona que
pagaba una pecha o contribución a un
amu’, como se tien supuesto delles veces.
150
Según otra hipótesis, La Perchera sería un
deriváu abundantivu d’una supuesta
palabra *percha, del llatín PĔRGŬLAM
[pérgulam] ‘construcción saliente y
avanzada qu’allarga una parea o una casa’.
Pero ye más verosímil que proceda de
percha, con un significáu apegáu al so orixe
na palabra francesa perche ‘piértiga, vara
llarga’, del llatín PĔRTĬCĀM [pértikam]; el
sufixu -era, del llatín -ĀRĬAM, vendría a
caracterizar, por exemplu, a una ‘tierra
perchera’ o ’tierra onde se dan o cueyen
piértigues’. Ye posible que’l topónimu El
Perché (conceyu de Llanes, parroquia
d’Ardisana) tenga daqué relación con esti
de Xixón. Ver tamién La Zurraquera.
●Referencia al llugar: el barriu de Perchera,
llamáu al principiu Munilla, nació de magar
l’añu 1900 por iniciativa d’Antonio Munilla,
qu’entamó cola parcelación y urbanización
nos terrenos de la so propiedá. Perchera
construyóse en territoriu del primitivu
Pumarín, perteneciente a la parroquia de
Tremañes. Nel planu de Xixón, de Ricardo
Casielles (1910) o nel de Lino Villar
Sangenís del añu 1911, esti barriu, bien
estremáu del entornu, apaez col nome de
«Pumarín». El planu de Marcelino García,
de 1967, tovía estrema ente «Pumarín», nel
llugar que correspuende a Perchera, y el
«Grupo Pumarín», que correspuende al
actual barriu de Pumarín. Ver Pumarín.
●Otres observaciones sobre’l nome: el
nome oficial que tuvo al principiu foi
«Parcelación de Munilla», por Antonio
Munilla y García de Tineo, amu de los
terrenos qu’él mesmu parceló y edificó. De
fechu, Munilla foi la denominación popular
pola que se conoció a lo llargo d’años esti
barriu, coesistiendo cola de L’Alto Pumarín
o Pumarín a seques. Según paez, el nome
de Perchera pa referise al barriu surde bien
entráu’l sieglu XX, anque ye improbable que
lo faiga de sutrucu, y de xuru tien que tar
basáu en dalgún topónimu preesistente.
Metá del sieglu XIX cítase tamién el nome
de La Sobiña pa referise a la finca o finques
que depués s’edificaríen. El nome de
Perchera aplicóse al parque inauguráu nel
añu 1984.
La Perdiz
Llugar de la parroquia de Granda, barriu de
Granda de Riba.