Diccionariu toponímicu del conceyu de Xixón _bicolor_ - El Comercio
Diccionariu toponímicu del conceyu de Xixón _bicolor_ - El Comercio
Diccionariu toponímicu del conceyu de Xixón _bicolor_ - El Comercio
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Diccionariu</strong> <strong>toponímicu</strong> <strong><strong>de</strong>l</strong> Conceyu <strong>de</strong> <strong>Xixón</strong><br />
●Formación <strong><strong>de</strong>l</strong> topónimu: palabra non<br />
reconocible nel asturianu actual fuera <strong><strong>de</strong>l</strong><br />
usu como topónimu.<br />
●Etimoloxía: esti topónimu pue tener dos<br />
interpretaciones. Per un llau, pue ser una<br />
alteración <strong>de</strong> prau redondu, on<strong>de</strong> la palabra<br />
prau <strong>de</strong>sgástase anómalamente al per<strong>de</strong>r<br />
l’acentu propiu y apoyase nel axetivu,<br />
pasando per formes como *pra- o *pre-,<br />
que <strong>de</strong>semboquen nesi elementu pe-. Per<br />
otru llau, pue ser alteración <strong>de</strong> pandu<br />
redondu, con un <strong>de</strong>sgaste mui asemeyáu<br />
<strong>de</strong> pandu, que daría llugar a formes como<br />
*pan-, *pa- o’l <strong>de</strong>finitivu pe-. La etimoloxía<br />
<strong>de</strong> prau ye’l llatín PRĀTUM [prátum], que<br />
significaba lo mesmo que n’asturianu; pa la<br />
etimoloxía <strong>de</strong> pandu, ver Pando. Pela so<br />
parte, l’axetivu redondu tien les variantes<br />
reondu y riondu, ésta última presente nel<br />
topónimu; pa la so etimoloxía, ver <strong>El</strong><br />
Campurriondu.<br />
Pescadores<br />
Llugar <strong><strong>de</strong>l</strong> distritu Oeste, parroquia urbana<br />
<strong>de</strong> Jove / Xove, barriu <strong>de</strong> Xove <strong>de</strong> Riba.<br />
●Formación <strong><strong>de</strong>l</strong> topónimu: encurtiamientu<br />
<strong>de</strong> la espresión «Barrio <strong>de</strong> Pescadores» o <strong>El</strong><br />
Barriu Pescadores, on<strong>de</strong> apaez el sustantivu<br />
asturianu pescadores, plural <strong>de</strong> pescador<br />
‘persona que pesca’.<br />
●Etimoloxía: pescador vien <strong><strong>de</strong>l</strong> llatín<br />
PĬSCATŌREM [piskatórem], <strong><strong>de</strong>l</strong> mesmu<br />
significáu; el plural pescadores vien <strong>de</strong><br />
PĬSCATŌRES [piskatóres].<br />
●Referencia al llugar: el barriu construyóse<br />
por iniciativa <strong><strong>de</strong>l</strong> Ayuntamientu y l’Institutu<br />
Social <strong>de</strong> la Marina ente 1946 y 1950, con<br />
134 vivien<strong>de</strong>s <strong>de</strong>stinaes a portuarios y<br />
pescadores. Depués, en 1955,<br />
llevantáronse les 114 vivien<strong>de</strong>s <strong><strong>de</strong>l</strong> cercanu<br />
Portuarios.<br />
●Otres observaciones sobre’l nome: el<br />
nombre oficial <strong><strong>de</strong>l</strong> barrio es «Grupo Virgen<br />
<strong>de</strong> la Soledad». <strong>El</strong> terrenu primitivu<br />
llamábase Los Praos <strong>de</strong> Pachón y<br />
Praupachón.<br />
La Pica Corros<br />
Llugar <strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> L’Abadía Cenero,<br />
barriu <strong>de</strong> Riera.<br />
●Formación <strong><strong>de</strong>l</strong> topónimu: topónimu<br />
compuestu formáu por dos elementos. <strong>El</strong><br />
primeru ye’l sustantivu asturianu pica, que<br />
152<br />
tien <strong><strong>de</strong>l</strong>les acepciones; la más xenérica ye<br />
‘parte cabera y aguzada <strong>de</strong> daqué’,<br />
qu’aplicao al terrenu pue <strong>de</strong>signar<br />
cualesquier forma aguzada d’una peña o<br />
d’un monte; otres acepciones refiérense a<br />
ferramientes o aperios más o menos<br />
aguzaos, como ‘aperiu que se compón d’un<br />
mangu y una pieza <strong>de</strong> fierro que tien per<br />
un cabu picu y pel otru una pieza plana con<br />
corte asemeyada a la fesoria’, ‘ferramienta<br />
que s’emplega na albañilería y que se<br />
compón d’un mangu y una cabeza que per<br />
un llau ye picuda y pel otru aseméyase a un<br />
hachu’. <strong>El</strong> segundu elementu ye’l sustantivu<br />
asturianu corros, plural <strong>de</strong> corru; ver Los<br />
Corros. Prescín<strong>de</strong>se <strong>de</strong> la preposición <strong>de</strong><br />
(sería <strong>de</strong> mano La Pica <strong>de</strong> Corros), fechu<br />
mui corriente nel asturianu cuando ta<br />
precedida <strong>de</strong> vocal: un vasu lleche, la casa<br />
Xuan, etc. Esti topónimu escríbese en<br />
palabres xebraes, porque caúna d’elles<br />
caltién el so acentu propiu, nes sílabes «pi»<br />
y «co».<br />
●Etimoloxía: pica y picu relaciónense col<br />
verbu picar, que significó primero ‘cutir con<br />
daqué aguzao’, y d’aen<strong>de</strong> ‘comer<br />
espicotiando’, ‘golpiar, cutir’, ‘tarazar’,<br />
‘esñizar’. Pica y picu puen referise a la parte<br />
cimera d’un monte, pola asemeyanza con<br />
un picu o ferramienta aguzada, anque<br />
tamién hai, <strong>de</strong> xuru, una influencia <strong>de</strong> picu<br />
‘boca <strong>de</strong> los páxaros’, que provién <strong><strong>de</strong>l</strong><br />
célticu BECCUS; ver tamién Los Picos. Pa la<br />
etimoloxía <strong>de</strong> corros, ver Los Corros.<br />
●Referencia al llugar: monte <strong>de</strong>spobláu que<br />
s’asitia enfrente La Teyera los Pinares. Nél<br />
hai una cantera <strong>de</strong> tritu. Ye’l llugar on<strong>de</strong><br />
nos años 80 <strong><strong>de</strong>l</strong> sieglu XX se proyectó<br />
afincar el verte<strong>de</strong>ru <strong>de</strong> la empresa<br />
«Cogersa», que <strong>de</strong>pués se llevó pa Serín.<br />
●Otres observaciones sobre’l nome: na<br />
cartografía oficial apaecía hasta agora como<br />
«Monte Pica».<br />
La Pica la Mayida<br />
Llugar <strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> L’Abadía Cenero,<br />
barriu <strong>de</strong> Peñaferruz.<br />
●Formación <strong><strong>de</strong>l</strong> topónimu: topónimu<br />
compuestu formáu por dos elementos. <strong>El</strong><br />
primeru ye’l sustantivu asturianu pica (ver<br />
La Pica Corros). <strong>El</strong> segundu ye κ mayida,<br />
palabra que nun ye d’usu común, que nun<br />
paez tener relación con mayada ‘pra<strong>de</strong>ría<br />
qu’hai en monte on<strong>de</strong> se recueye’l ganáu’