14.04.2013 Views

Diccionariu toponímicu del conceyu de Xixón _bicolor_ - El Comercio

Diccionariu toponímicu del conceyu de Xixón _bicolor_ - El Comercio

Diccionariu toponímicu del conceyu de Xixón _bicolor_ - El Comercio

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>Diccionariu</strong> <strong>toponímicu</strong> <strong><strong>de</strong>l</strong> Conceyu <strong>de</strong> <strong>Xixón</strong><br />

llinia que marca los puntos más altos d’un<br />

cordal’. Otra familia <strong>de</strong> significaos <strong>de</strong> cantu<br />

alu<strong>de</strong>n a les nociones <strong>de</strong> bor<strong>de</strong>, oriella o<br />

esquinal d’un oxetu o d’una superficie (el<br />

cantu la mesa), y d’aen<strong>de</strong> ‘bor<strong>de</strong> llateral<br />

d’una peña o d’un terrenu’. A falta d’otros<br />

datos, ye difícil precisar qué conteníu<br />

concretu tien cantu nesti topónimu.<br />

●Etimoloxía: cantu, cola referencia a peña o<br />

piedra, ye d’orixe <strong>de</strong>sconocíu, anque ye<br />

bien posible que remonte a dalguna llingua<br />

prerromana. Cantu, cola referencia a bor<strong>de</strong><br />

o oriella, remonta a la palabra llatina<br />

CANTHUM [kántum] ‘llanta o bandón d’una<br />

rueda’ (ye dicir, pieza en bor<strong>de</strong> <strong>de</strong> la<br />

rueda), palabra tamién d’orixe prerromanu<br />

<strong>de</strong>sconocíu.<br />

<strong>El</strong> Cantu<br />

Llugar <strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> Samartín <strong>de</strong><br />

Güerces, barriu <strong>de</strong> Santecía.<br />

●Ver l’anterior.<br />

<strong>El</strong> Cantu Cuernu<br />

Llugar <strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> Puao, barriu <strong>de</strong><br />

Pavierna.<br />

●Formación <strong><strong>de</strong>l</strong> topónimu: esti topónimu<br />

compuestu ta formáu por dos elementos. <strong>El</strong><br />

primeru ye’l sustantivu asturianu cantu<br />

‘peña o piedra’, ‘elevación <strong><strong>de</strong>l</strong> terrenu’,<br />

‘bor<strong>de</strong>, oriella’ (ver <strong>El</strong> Cantu). <strong>El</strong> segundu<br />

ye’l sustantivu asturianu cuernu, que tien<br />

un significáu rectu <strong>de</strong> ‘pieza dura, aguzada<br />

y allargada, <strong><strong>de</strong>l</strong> mesmu material que los<br />

güesos, que tienen <strong><strong>de</strong>l</strong>los animales a pares<br />

na cabeza’, pero ofrez tamién el significáu<br />

metafóricu <strong>de</strong> ‘elevación <strong><strong>de</strong>l</strong> terrenu cola<br />

parte superior allargada y pindia’, basáu en<br />

<strong><strong>de</strong>l</strong>les característiques <strong><strong>de</strong>l</strong> terrenu que<br />

s’asemeyen al cuernu d’un animal. Pue<br />

pensase tamién en cuernu entendío como<br />

material <strong><strong>de</strong>l</strong> que paez tar fecha esa peña o<br />

cantu en cuestión. Per otru llau, nun<br />

po<strong>de</strong>mos escaecer que cuernu significa<br />

tamién ‘tipu <strong>de</strong> planta que vive nel agua’.<br />

Prescín<strong>de</strong>se <strong>de</strong> la preposición <strong>de</strong> (nun<br />

principiu sería <strong>El</strong> Cantu <strong>de</strong> Cuernu), fechu<br />

mui corriente nel asturianu cuando ta<br />

precedida <strong>de</strong> vocal: un vasu lleche, la casa<br />

Xuan, etc. Esti topónimu escríbese en<br />

palabres xebraes, porque caúna d’elles<br />

caltién el so acentu propiu, nes sílabes<br />

«can» y «cuer». Ver tamién La Iría’l<br />

Cuernu.<br />

●Etimoloxía: sobre l’orixe <strong>de</strong> cantu, ver <strong>El</strong><br />

Cantu. Pela so parte, cuernu provién <strong><strong>de</strong>l</strong><br />

llatín CŎRNU, col mesmu significáu que<br />

n’asturianu.<br />

●Otres observaciones sobre’l nome: tien la<br />

variante tamién popular <strong>El</strong> Cantu’l Cuernu.<br />

<strong>El</strong> Cantu Mareo<br />

Llugar <strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> Caldones, barriu<br />

<strong>de</strong> Robleo.<br />

●Formación <strong><strong>de</strong>l</strong> topónimu: esti topónimu<br />

compuestu ta formáu por dos elementos. <strong>El</strong><br />

primeru ye’l sustantivu asturianu cantu<br />

‘peña o piedra’, ‘elevación <strong><strong>de</strong>l</strong> terrenu’,<br />

‘bor<strong>de</strong>, oriella’ (ver <strong>El</strong> Cantu). <strong>El</strong> segundu<br />

ye’l topónimu Mareo, que ye la mesma<br />

palabra qu’apaez en Mareo <strong>de</strong> Baxo (barriu<br />

<strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> Leorio / Llorio) o en<br />

Mareo <strong>de</strong> Riba (barriu <strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> La<br />

Pedrera), anque, lóxicamente, nun pue<br />

referise a estos mesmos llugares, pues<br />

Caldones nun ye limítrofe con eses<br />

parroquies; ye posible que Mareo fuere’l<br />

nomatu <strong>de</strong> daquién proce<strong>de</strong>nte d’esi llugar.<br />

Prescín<strong>de</strong>se <strong>de</strong> la preposición <strong>de</strong> (nun<br />

principiu sería <strong>El</strong> Cantu <strong>de</strong> Mareo), fechu<br />

mui corriente nel asturianu cuando ta<br />

precedida <strong>de</strong> vocal: un vasu lleche, la casa<br />

Xuan, etc. Esti topónimu escríbese en<br />

palabres xebraes, porque caúna d’elles<br />

caltién el so acentu propiu, nes sílabes<br />

«can» y «re».<br />

●Etimoloxía: sobre l’orixe <strong>de</strong> cantu, ver <strong>El</strong><br />

Cantu. Sobre l’orixe <strong>de</strong> Mareo, ver Mareo<br />

<strong>de</strong> Baxo.<br />

<strong>El</strong> Cantu’l Sellón<br />

Llugar <strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> Serín, barriu d’<strong>El</strong><br />

Gallinal.<br />

●Formación <strong><strong>de</strong>l</strong> topónimu: esti topónimu<br />

compuestu ta formáu por dos elementos. <strong>El</strong><br />

primeru ye’l sustantivu asturianu cantu<br />

‘peña o piedra’, ‘elevación <strong><strong>de</strong>l</strong> terrenu’,<br />

‘bor<strong>de</strong>, oriella’ (ver <strong>El</strong> Cantu). <strong>El</strong> segundu<br />

ye’l sustantivu asturianu sellón, variante <strong>de</strong><br />

sillón ‘llanada no pindio d’un monte’; ye la<br />

mesma palabra qu’apaez nel topónimu <strong>El</strong><br />

Sellón, llugar <strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> Fano,<br />

barriu <strong>de</strong> Zalce. Prescín<strong>de</strong>se <strong>de</strong> la<br />

preposición <strong>de</strong> (nun principiu sería <strong>El</strong> Cantu<br />

<strong><strong>de</strong>l</strong> Sellón), fechu mui corriente nel<br />

49

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!