Diccionariu toponímicu del conceyu de Xixón _bicolor_ - El Comercio
Diccionariu toponímicu del conceyu de Xixón _bicolor_ - El Comercio
Diccionariu toponímicu del conceyu de Xixón _bicolor_ - El Comercio
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Diccionariu</strong> <strong>toponímicu</strong> <strong><strong>de</strong>l</strong> Conceyu <strong>de</strong> <strong>Xixón</strong><br />
llinia que marca los puntos más altos d’un<br />
cordal’. Otra familia <strong>de</strong> significaos <strong>de</strong> cantu<br />
alu<strong>de</strong>n a les nociones <strong>de</strong> bor<strong>de</strong>, oriella o<br />
esquinal d’un oxetu o d’una superficie (el<br />
cantu la mesa), y d’aen<strong>de</strong> ‘bor<strong>de</strong> llateral<br />
d’una peña o d’un terrenu’. A falta d’otros<br />
datos, ye difícil precisar qué conteníu<br />
concretu tien cantu nesti topónimu.<br />
●Etimoloxía: cantu, cola referencia a peña o<br />
piedra, ye d’orixe <strong>de</strong>sconocíu, anque ye<br />
bien posible que remonte a dalguna llingua<br />
prerromana. Cantu, cola referencia a bor<strong>de</strong><br />
o oriella, remonta a la palabra llatina<br />
CANTHUM [kántum] ‘llanta o bandón d’una<br />
rueda’ (ye dicir, pieza en bor<strong>de</strong> <strong>de</strong> la<br />
rueda), palabra tamién d’orixe prerromanu<br />
<strong>de</strong>sconocíu.<br />
<strong>El</strong> Cantu<br />
Llugar <strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> Samartín <strong>de</strong><br />
Güerces, barriu <strong>de</strong> Santecía.<br />
●Ver l’anterior.<br />
<strong>El</strong> Cantu Cuernu<br />
Llugar <strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> Puao, barriu <strong>de</strong><br />
Pavierna.<br />
●Formación <strong><strong>de</strong>l</strong> topónimu: esti topónimu<br />
compuestu ta formáu por dos elementos. <strong>El</strong><br />
primeru ye’l sustantivu asturianu cantu<br />
‘peña o piedra’, ‘elevación <strong><strong>de</strong>l</strong> terrenu’,<br />
‘bor<strong>de</strong>, oriella’ (ver <strong>El</strong> Cantu). <strong>El</strong> segundu<br />
ye’l sustantivu asturianu cuernu, que tien<br />
un significáu rectu <strong>de</strong> ‘pieza dura, aguzada<br />
y allargada, <strong><strong>de</strong>l</strong> mesmu material que los<br />
güesos, que tienen <strong><strong>de</strong>l</strong>los animales a pares<br />
na cabeza’, pero ofrez tamién el significáu<br />
metafóricu <strong>de</strong> ‘elevación <strong><strong>de</strong>l</strong> terrenu cola<br />
parte superior allargada y pindia’, basáu en<br />
<strong><strong>de</strong>l</strong>les característiques <strong><strong>de</strong>l</strong> terrenu que<br />
s’asemeyen al cuernu d’un animal. Pue<br />
pensase tamién en cuernu entendío como<br />
material <strong><strong>de</strong>l</strong> que paez tar fecha esa peña o<br />
cantu en cuestión. Per otru llau, nun<br />
po<strong>de</strong>mos escaecer que cuernu significa<br />
tamién ‘tipu <strong>de</strong> planta que vive nel agua’.<br />
Prescín<strong>de</strong>se <strong>de</strong> la preposición <strong>de</strong> (nun<br />
principiu sería <strong>El</strong> Cantu <strong>de</strong> Cuernu), fechu<br />
mui corriente nel asturianu cuando ta<br />
precedida <strong>de</strong> vocal: un vasu lleche, la casa<br />
Xuan, etc. Esti topónimu escríbese en<br />
palabres xebraes, porque caúna d’elles<br />
caltién el so acentu propiu, nes sílabes<br />
«can» y «cuer». Ver tamién La Iría’l<br />
Cuernu.<br />
●Etimoloxía: sobre l’orixe <strong>de</strong> cantu, ver <strong>El</strong><br />
Cantu. Pela so parte, cuernu provién <strong><strong>de</strong>l</strong><br />
llatín CŎRNU, col mesmu significáu que<br />
n’asturianu.<br />
●Otres observaciones sobre’l nome: tien la<br />
variante tamién popular <strong>El</strong> Cantu’l Cuernu.<br />
<strong>El</strong> Cantu Mareo<br />
Llugar <strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> Caldones, barriu<br />
<strong>de</strong> Robleo.<br />
●Formación <strong><strong>de</strong>l</strong> topónimu: esti topónimu<br />
compuestu ta formáu por dos elementos. <strong>El</strong><br />
primeru ye’l sustantivu asturianu cantu<br />
‘peña o piedra’, ‘elevación <strong><strong>de</strong>l</strong> terrenu’,<br />
‘bor<strong>de</strong>, oriella’ (ver <strong>El</strong> Cantu). <strong>El</strong> segundu<br />
ye’l topónimu Mareo, que ye la mesma<br />
palabra qu’apaez en Mareo <strong>de</strong> Baxo (barriu<br />
<strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> Leorio / Llorio) o en<br />
Mareo <strong>de</strong> Riba (barriu <strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> La<br />
Pedrera), anque, lóxicamente, nun pue<br />
referise a estos mesmos llugares, pues<br />
Caldones nun ye limítrofe con eses<br />
parroquies; ye posible que Mareo fuere’l<br />
nomatu <strong>de</strong> daquién proce<strong>de</strong>nte d’esi llugar.<br />
Prescín<strong>de</strong>se <strong>de</strong> la preposición <strong>de</strong> (nun<br />
principiu sería <strong>El</strong> Cantu <strong>de</strong> Mareo), fechu<br />
mui corriente nel asturianu cuando ta<br />
precedida <strong>de</strong> vocal: un vasu lleche, la casa<br />
Xuan, etc. Esti topónimu escríbese en<br />
palabres xebraes, porque caúna d’elles<br />
caltién el so acentu propiu, nes sílabes<br />
«can» y «re».<br />
●Etimoloxía: sobre l’orixe <strong>de</strong> cantu, ver <strong>El</strong><br />
Cantu. Sobre l’orixe <strong>de</strong> Mareo, ver Mareo<br />
<strong>de</strong> Baxo.<br />
<strong>El</strong> Cantu’l Sellón<br />
Llugar <strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> Serín, barriu d’<strong>El</strong><br />
Gallinal.<br />
●Formación <strong><strong>de</strong>l</strong> topónimu: esti topónimu<br />
compuestu ta formáu por dos elementos. <strong>El</strong><br />
primeru ye’l sustantivu asturianu cantu<br />
‘peña o piedra’, ‘elevación <strong><strong>de</strong>l</strong> terrenu’,<br />
‘bor<strong>de</strong>, oriella’ (ver <strong>El</strong> Cantu). <strong>El</strong> segundu<br />
ye’l sustantivu asturianu sellón, variante <strong>de</strong><br />
sillón ‘llanada no pindio d’un monte’; ye la<br />
mesma palabra qu’apaez nel topónimu <strong>El</strong><br />
Sellón, llugar <strong>de</strong> la parroquia <strong>de</strong> Fano,<br />
barriu <strong>de</strong> Zalce. Prescín<strong>de</strong>se <strong>de</strong> la<br />
preposición <strong>de</strong> (nun principiu sería <strong>El</strong> Cantu<br />
<strong><strong>de</strong>l</strong> Sellón), fechu mui corriente nel<br />
49