Afstudeerscriptie - Kunstmatige Intelligentie - Rijksuniversiteit ...

• une in de numerieke functie.
• la in de deictische functie.
• la in de exoforische functie.
• la in de anaforische functie.
In figuur 5 is de ontwikkeling van deze functies in de tijd te zien.
Ieder voorbeeld dat het kind heeft gehoord of zelf geproduceerd, wordt opgeslagen in het
declaratieve geheugen. Bij die voorbeelden moeten we drie dingen onderscheiden: (1) de functie
die de kinderen zelf een woord meegeven als ze hem gebruiken, (2) de functie die de kinderen
een woord dat ze horen geven en (3) de functie die de spreker eigenlijk aan dat woord had
gegeven. Figuur 5 laat de ontwikkeling zien in de functies die kinderen aan de uitgesproken en
gehoorde lidwoorden geven. Echter, gezien vanuit het standpunt van de volwassenen hoort het
kind doorlopend voorbeelden van alle zes de functies. Dit betekent dat vanaf het begin van de
simulatie alle zes de soorten voorbeelden in het model moeten zitten. Hoe we de voorbeelden
precies vormgeven in het model, kunt u lezen hoofdstuk 3B: Werking van het model.
2.9 Hoe dragen zowel het begrijpen als het produceren bij tot leren?
De vraag in deze subparagraaf is: hoe geven we aanname 7 vorm in ons model? Karmiloff-Smith
concludeert uit haar experimenten dat de algemene trend in de productietaken gelijk was aan die
in de begripstaken. In sommige gevallen bleek begrip wel een beetje op productie vooruit te lopen.
Dit betekent dat we begrip en productie op kunnen vatten als twee processen die gebruik maken
van dezelfde onderliggende kennis. Taatgen en Anderson (2002) doen dit ook in hun verleden
tijden model. Bij productie is de stam van een werkwoord input en de gevormde verleden tijd is de
output. Begrip van een gehoorde verleden tijd ontstaat, doordat er een procedure plaatsvindt, die
de verleden tijd weer terugvormt naar de stam. In het declaratieve geheugen is deze stam dan al
bekend of wordt toegevoegd. Op deze manier gebruiken productie en begrip dezelfde dingen in
het declaratieve geheugen. Ook bij mijn playrooms model zal bij begrip en productie gebruik
worden gemaakt van dezelfde elementen uit het declaratieve geheugen. De voorbeelden in het
declaratieve geheugen staan, leggen een verband tussen de linguïstische term, bijvoorbeeld la
voiture en een representatie van (een deel van) de extralinguïstische situatie, bijvoorbeeld een
une
la
naamgevende functie
Tijdlijn
numerieke functie
deictische functie exoforische functie anaforische functie
ruimte met precies één auto. Omdat dit verband geen richting heeft, is het te gebruiken om van de
situatie naar de term te gaan (productie) of andersom (begrip). Productieregels hebben echter wel
een richting. De specifieke begrip-productieregels die ik in mijn model wil laten ontstaan, gaan dus
van de term naar de situatie. Deze specifieke productieregels hebben echter algemenere ouders
waar ze uit zijn ontstaan, namelijk de analogie-productieregels. De aanname is dat er een hele
57
nonspecifieke functie
Figuur 5: De ontwikkeling van nieuwe functies voor une en la in de loop van de tijd.