Afstudeerscriptie - Kunstmatige Intelligentie - Rijksuniversiteit ...

direct uit de context kunnen, omdat het model het aantal kan “zien” of zich het kan herinneren. Er
zullen echter ook gevallen zijn, waarin het aantal niet direct uit de context te bepalen is. De
experimentele situatie is hiervan natuurlijk het duidelijkste voorbeeld. Als het model het aantal
direct uit de context heeft bepaald, dan gebruikt hij deze informatie bij het opzoeken van een
geschikt voorbeeld voor de analogie. Hij kiest een voorbeeld dat niet alleen dezelfde determinator
heeft, maar ook hetzelfde aantal. Hiermee wordt de kans behoorlijk vergroot dat hij een correct
voorbeeld uitkiest. Als het aantal niet direct uit de omgeving bepaald kon worden, dan zoekt hij
voorbeeld slechts op grond van de determinator en gebruikt die om het aantal te bepalen. Tevens
neemt hij dan echter ook de waarde bij focus-na van dat voorbeeld over. Op grond van de door de
analogie opgeleverde waarde bij aantal bepaald hij – in de experimentele situatie – vervolgens of
de zin tegen de jongenspop of tegen de meisjespop was gezegd. Het model is, zoals ik al eerder
aangaf, nog niet in staat de focus-na te voorspellen, omdat hij de focusverschuiving nog niet door
heeft en de zinnen nog niet als een geheel gesprek ziet. Dit betekent dat hij de focus-na van de
huidige zin altijd via analogie bepaalt. Hij maakt hierbij gebruik van de uitgebreidere voorbeelden,
die hij sinds het begin van situatie B tot zijn beschikking heeft.
In situatie C heeft het model alle tools in handen om de zinnen goed te begrijpen. Hij kent
nu ook de dimensie focus-voor, dus wat het aandachtspunt was voordat het zinsdeel werd
uitgesproken. Hij probeert de waardes van focus-voor, focus-na en aantal direct uit de context op
te vragen. Alle informatie die hij hieruit krijgt, gebruikt hij bij het selecteren van een geschikt
voorbeeld. Als hij zowel een waarde voor focus-voor als een waarde voor aantal gevonden heeft,
dan zal hij altijd een correct voorbeeld selecteren en dus de zin goed begrijpen. Als één van de
drie dimensies nog geen waarde heeft, dan laat hij die waarde opleveren door de analogie.
Hetzelfde gebeurt als meerdere dimensies nog geen waarde hadden. Het model is in staat om de
experimentele situatie altijd goed te doen, aangezien hij de waarde van focus-voor – leeg of
symbool – kan gebruiken om een juist voorbeeld te selecteren. Deze levert dan weer de juiste
waarde voor aantal en het model kan de juiste kamer uitkiezen.
2.6 De productieregels die ontstaan in situatie A, B en C
De analogiestrategie kost veel tijd en moeite. Eerder beschreef ik al hoe het productiecompilatiemechanisme
van ACT-R nieuwe productieregels vormt om de processen te versnellen. In deze
subparagraaf laat ik zien welke productieregels ontstaan en hoe die tot de gevonden percentages
kunnen leiden. Telkens als er een nieuwe dimensie beschikbaar komt voor het model, gaat het
gebruik maken van deze nieuwe dimensie met behulp van een geavanceerdere analogiestrategie.
Productiecompilatie van deze nieuwe analogiestrategie leidt dan weer tot nieuwe, meer
geavanceerde productieregels. In het model ontstaan allerlei nieuwe productieregels, maar we
zullen ons in deze paragraaf beperken tot de nieuwe productieregels, die invloed hebben op het
playrooms-experiment. In de eerste fase kan het model alleen gebruik maken van de dimensie
aantal bij het horen van een determinator. Deze dimensie kan hij, als hij in de experimentele
situatie zit, niet direct waarnemen. Hij gebruikt dan de twee onderstaande regels, die samen een
analogiestrategie vormen:
74