PODO II - Federaal Wetenschapsbeleid

Project CP/35 - “Verhandelbare Mobiliteitsrechten: Haalbaarheid, Socio-economische effectiviteit en Maatschappelijk
Draagvlak”
persoon heeft zich zo min mogelijk in het gesprek gemengd, enkel wanneer er inhoudelijke
vragen waren. Evaluatie van het gesprek en het groepsproces waren bijkomende taken van
deze persoon. Deze werkwijze werd viermaal herhaald. In appendix 14 is het draaiboek voor
de focusgroepbijeenkomsten opgenomen.
4.3.2. Besproken systeem en overzicht van de vragen
4.3.2.1. Besproken systeem
Er kan op verschillende manieren een systeem van verhandelbare mobiliteitsrechten
ingevoerd worden. Men kan er bijvoorbeeld voor kiezen rechten toe te kennen aan het
brandstofgebruik of aan het aantal kilometers, maar men kan ook werken met toegangsrechten
voor het binnenrijden van een stad of stedelijk gebied. De overheid kan een gratis basispakket
van rechten uitgeven of juist direct vanaf de eerste afgelegde kilometer een vergoeding
vragen. Er zijn systemen denkbaar waar men het opsparen van rechten tot de mogelijkheden
laat behoren en systemen waarin men dit juist expliciet verbiedt. Om verwarring te
voorkomen tijdens de focusgroepen is er voor gekozen één specifiek systeem te behandelen.
Dit systeem werd als volgt beschreven. Het totale aantal kilometers met de wagen dat in
België in één jaar wordt gereden, wordt gedeeld door het aantal volwassen Belgen.
Vervolgens krijgt iedereen ouder dan 18 jaar een gratis basispakket van de overheid
toebedeeld met dit gemiddelde aantal kilometers toebedeeld. Tijdens de focusgroepen is voor
een fictieve hoeveelheid kilometers gekozen van 10.000 km per persoon. De rechten gelden
voor één jaar, daarmee wordt het opsparen van rechten onmogelijk gemaakt. De rechten zijn
verder vrij verhandelbaar.
4.3.2.2. Voorgelegde vragen ter discussie
Vraag 1: Wat zou deze maatregel betekenen voor uw persoonlijke situatie?
- Zit u nu boven het maximum aantal (van 10.000 km/jaar)?
- Als je boven dit maximum zit: zou u uw verplaatsingswijze / rijgedrag veranderen?
- Wie in het gezin kan inleveren en voor welke bestemming?
Vraag 2: Wat vindt u van het concept van het verhandelen van mobiliteitsrechten?
- Stel dat in het geval u te weinig mobiliteitsrechten krijgt in vergelijking met uw huidig
autogebruik, u extra rechten zou kunnen kopen op een ‘markt’. Concreet zou dit
betekenen dat u beschikt over een soort van protonkaart die u kan opladen aan een
bankautomaat wanneer uw voorraad op is. De prijs die u betaalt, is afhankelijk van de
vraag en het aanbod op dat moment.
- In het geval u meer mobiliteitsrechten krijgt dan u nodig heeft per jaar zou u die
kunnen verkopen op de ‘markt’. U wordt op die manier beloond voor het feit dat u uw
auto minder gebruikt dan de gemiddelde Belg.
Wat vindt u van het idee om mobiliteitsrechten te ‘verhandelen’?
PODO II - Deel I - Duurzame productie- en consumptiepatronen – Transport 170