PODO II - Federaal Wetenschapsbeleid

Project CP/35 - “Verhandelbare Mobiliteitsrechten: Haalbaarheid, Socio-economische effectiviteit en Maatschappelijk
Draagvlak”
vastgesteld dat mensen die zich een auto kunnen veroorloven, ook meer kilometers reden
(18.600 km/auto). Verder is er een toenemende politieke en sociale druk om meer inwoners
toegang te geven tot de automarkt. In Singapore is men dan ook druk bezig met het opzetten
van nieuwe systemen (variabele tolheffing, autodelen, …)
Relevantie
Het systeem lijkt potenties te hebben op het vlak van het totaal aantal algemene verreden
autokilometers, doch ineffectief te zijn in het reduceren van individuele autokilometers. Een
belangrijke voorwaarde voor dergelijk systeem te implementeren is het maatschappelijk
draagvlak dat ervoor bestaat.
3. Verhandelbare Toegangsrechten (VTR)
Bij dit systeem worden toegangsrechten tot bepaalde verkeersinfrastructuren (wegennet,
wegsectie, …) toegekend. Zo kan bijvoorbeeld de toegang tot een stadscentrum beperkt
worden.
Mogelijke voordelen:
• Files en de daarmee gepaarde overlast (bv. onleefbaarheid) in het centrum worden
verminderd;
• Weggebruikers worden gestimuleerd tot carpoolen om naar het werk te gaan en tot
het gebruik van het openbaar vervoer (modal shift – speelt dus in op de
doelstelling);
• Stimuleren van wonen dichtbij het werk, dus ook stimuleren van wonen in de stad;
• Implementeerbaar op kortere termijn;
• Economisch: marktmechanisme.
Mogelijke nadelen:
• Grenseffecten? De problematiek verplaatst zich mogelijkerwijze. Ontwikkelen van
commerciële activiteiten buiten het centrum;
• Kostprijs van het systeem?
Ecopoints (Oostenrijk)
Doelstelling
Het doel van deze maatregel was om het doorgaand vrachtverkeer te reguleren en de pollutie
van deze vrachtwagens te beperken. Eigenlijk liggen ecopoints dus in tussen VTR en
verhandelbare emisierechten. Wij gaan het systeem hier verder bespreken. Het doel hier is om
de NOx-concentratie van 1991 tegen 2003 met 60 % te reduceren.
Technologie/wetgeving
In 1992 sloot Oostenrijk een Overeenkomst met de EU betreffende het transitvrachtverkeer.
Elke lidstaat beschikt over een aantal ecopoints, die uitgereikt kunnen worden aan de
transporteurs. Dit aantal wordt elk jaar verminderd om tegen 2003 een verminderde uitstoot
van 60 % te bekomen. Dit aantal is gebaseerd op basis van de vrachtintensiteiten van 1991.
Indien in een bepaald jaar de vooropgestelde daling van NOx-uitstoot niet wordt gehaald,
wordt in het daaropvolgende jaar het aantal uitgereikte punten beperkt met 20 %. Het
noodzakelijke aantal punten per vrachtwagentrip hangt af van de NOx uitstoot. Zo hebben
vrachtwagens die ouder zijn dan 10 jaar het maximum aantal punten nodig (16) terwijl
milieuvriendelijke voertuigen er maar 8 nodig hebben. Hiervoor dient men wel te beschikken
PODO II - Deel I - Duurzame productie- en consumptiepatronen – Transport 205