Mariniers van Klademak podium - Stichting Papua Erfgoed

was meteen dood. Die vrouw en haar kinderen weten nu wel dat hij
gestorven is. Oorlog op Nieuw- Guinea... En wat voor zin heeft het
nog als ze de zaak toch aan Soekarno geven 9 "
Greta draaide zich naar hem toe en nam zijn hoofd tussen haar handen.
"Jongen, je moet er niet zo aan denken. Hij had die sergeant van jullie
ook kunnen doodschieten."
"3a. Ik had daar ook in de kampong kunnen liggen, of een van de andere
jongens. Maar het is allemaal zo zinloos, Greta. Als je nu nog wist
dat de Papoea's zelfbestuur kregen..."
Greta ging zitten, sloeg haar armen om hem heen en zoende hem onstuimig
op zijn mond. "Maar je bent gezond en wel bij mij, schat.
Laten we de tijd die we krijgen dan ook benutten."
Hij beantwoordde de druk van haar strelende lippen en liet zijn tong
langs haar tanden flitsen. Haar speeksel smaakte zoet en opwindend.
Het volgende ogenblik vonden de twee tongen elkaar in een wellustig
duel. Een niet te remmen hartstocht nam bezit van Doorn. Nu, met
haar naakte lichaam tegen zich aan, had hij slechts een doel voor
ogen. Greta voelde zich overrompeld door zijn plotselinge wildheid.
Op welke knop had zij gedrukt 7 Ze liet zich gaan en gleed rillend
van opwinding in een tomeloze maalstroom van zingenot, die zijn mond
en handen in haar opwekte. Doorn sloeg zijn armen als een klem om
haar heen en begon haar hele gelaat nat te zoenen, terwijl zijn ene
hand tussen haar dijen gleed. Greta lag volkomen ontspannen en liet
alle remmen los die zij in de loop van de laatste maanden had aangetrokken.
Een loom gevoel doorstroomde haar lichaam, een tantaliserende
prikkeling deed haar tepels zwellen.
"Nico, wat heerlijk," fluisterde ze. "O, heb je zo naar me verlangd,
lieverd 7 "
Hij hoorde haar stem maar gaf haar geen antwoord. De lichte schroom
die hij eerder op de avond had gevoeld was verdwenen en had plaats
gemaakt voor een grote nieuwsgierigheid naar de intiemste plekjes
van haar lichaam. Haar volle borsten voegden zich soepel en veerkrachtig
naar zijn strelende en masserende handen. In een alles omvattende
roes liet hij zijn mond begerig over haar bovenlichaam glijden, totdat
hij het zachte haar op haar onderbuik ontmoette en een tel wachtte,
alsof hij de woorden "verboden toegang" verwachtte. Hij zag haar
knieën wijken en het zijn vingers met haar dijen spelen. Onderzoekend
gleden ze vervolgens door het warm-vochtige dal tussen haar benen.
Greta opende haar poort nog verder en het toe dat hij de vochtigheid
uit haar lichaam haalde. Greta verlangde hevig naar hem en kon zich
niet voor haar gevoelens schamen. Met een ruk tilde zij haar bekken
naar hem op. Haar natheid was een verrassing voor hem. Bevend drukte
hij zijn mond op de geopende bloemkelk, met eerbiedige tong van
haar wellust proevend. Greta lag rillend achterover op het bed en
genoot van zijn tong, die nu brutaal in haar drong en het verlangen
in haar tot ongekende hoogte opschroefde. Hoe lang was het geleden
dat zij zo met volle teugen van de liefde had genoten 7 Bijna was
zij vergeten hoe heerlijk deze totale overgave aan het genot kon smaken.
Het schoot door haar hoofd dat ze tot het uiterste wilde gaan.
Vandaag, morgen, overmorgen... Maar ook alle andere dagen die zouden
110