Mariniers van Klademak podium - Stichting Papua Erfgoed

van de woorden tot hem doordrong. Hier werd hij geconfronteerd met
een mannier die het waagde hem tegen te spreken. Dat was een verregaande
brutaliteit die hij onmogelijk kon negeren. Hij keek de opstandige
Doorn woedend aan.
"Altijd weer Doorn.' Praatjes en tegenspartelen als er iets gedaan moet
worden. In de burgermaatschappij hebben ze ook niet veel aan jou,
dunkt me. Als ik zeg dat jullie geen koffie gaan drinken dan wordt
er ook geen koffie gedronken, is dat goed duidelijk 7
"We zitten niet meer in de opleiding," protesteerde Doorn. "Als er
voor jenevertje wordt geblazen ga ik naar de kombuis."
Nu werd de gelaatskleur van Oord paars. Hij bracht zijn hoofd tot
vlak voor dat van Doorn en grauwde: "Wou ji) koffiedrinken, Doorn 7 "
"Daar heb ik recht op."
"Als JIJ koffie gaat drinken moet je de consequenties maar aanvaarden,
Doorn," zei Oord met trillend stemgeluid en zijn hoofd tussen de schouders
trekkend als een schildpad. Vervolgens wendde hij zich tot Dupont
en vroeg ijzig: "Wat ga JIJ doen, Dupont 7 "
"Graven, majoor," antwoordde deze met een bleek lachje. Hij pakte
zijn schop en begon snel te graven.
Oord wees naar de slokan, blij dat Dupont zijn macht nog erkende.
"Zie je dat goed, Doorn 7 Je maat is tenminste verstandig. Hij graaft
als een mol. Van jou verwacht ik hetzelfde. Geen koffie dus voor
jullie en over een half uur kom ik terug om te kijken of je je best
wel hebt gedaan."
Met grote passen beende de onderofficier weg, nagestaard door de
twee rebelse grondwerkers.
"Oord is een machtswellusteling, een sadist, een klootzak en een tretterbal,"
schold Doorn met van woede schril klinkende stem. "Hij moet
mi) weer hebben, verdomme' Maar ik graaf niet, ik verdom het. Dan
maar straf."
Dupont keek hem zorgelijk aan. Hij voorzag de grootste moeilijkheden
met Oord. "Idioot, dan pakt hij je straks dubbel."
"Ik vertik het," hield Doorn koppig vol.
"Wil je dan met alle geweld een week binnen zitten 7 "
"Iedereen is hier normaal, maar Oord gedraagt zich alsof hij nog in
Holland zit. Hij is gek, stapelkrankjorum. Ik graaf niet verder, dan
maar een rapportje, Duup."
"Dat wordt dan buigen of barsten," zei de ander bedenkelijk. "En wat
schiet je ermee op 7 Geen barst want Oord wint het toch."
"Graaf JIJ dan maar lekker door," zei Doorn rancuneus, doch hij zag
heel goed in dat Dupont gelijk had. Je moest het immers altijd afleggen
tegen een meerdere en de straffen waren bij het korps in de regel
lang niet kinderachtig.
"Tegen jou heeft die gnoom niets," mopperde hij nog.
"Als JIJ niet doorwerkt stop ik er ook mee," zei Dupont. "We moeten
éen lijn trekken tegen de overmacht van strepen en galons."
Hij lachte wat smalletjes toen hij na die woorden aan de straf dacht
die beslist zou volgen als Oord merkte dat zij het vertikten. Majoor
Scheepmaker zou korte metten met hen maken.
"We gaan zitten en roken een strootje," zei hij met een diepe zucht.
93