Mariniers van Klademak podium - Stichting Papua Erfgoed

schaamde manier naar, maar verder dan zoenen ging ze beslist niet!
"Probeer het maar eens, marinier," zei ze uitdagend. "Misschien stel
ik het helemaal niet op prijs door jou te worden gezoend. Of door
wie dan ook..."
Met een bruuske beweging greep hij haar schouders en trok haar tegen
zich aan. Het volgende ogenblik, ze kreeg zelfs geen kans te protesteren,
plakte hij zijn mond op de hare. Minutenlang bleef ze met alle
spieren gespannen zitten. Het was een heerlijke gewaarwording en
zijn onbeheerst duwende lippen maakten haar volkomen weerloos.
Zij opende haar lippen, maar zoende hem nog niet terug. Ademloos
onderging ze het geweld van zijn vermetel opdringende tong en ze
wenste dat het eeuwig zou duren. Zijn sterke handen dwongen haar
achterover, zijn mond zoog zich gulzig vast aan de hare en net toen
zij haar lichaam voelde reageren en haar ogen zwijmelend sloot, was
er een snel tasten onder haar rok. Terwijl het tot haar doordrong wat
er gebeurde kwam Greta tot zichzelf. Met alle kracht waarover zij
beschikte wierp ze hem van zich af en snauwde hijgend: "Dat had
ik niet verwacht, marinier' 3e moet je handen thuishouden. Dit is
wel het toppunt) Ben je helemaal gek, zo midden op straat 7 "
Doorn grinnikte een beetje dwaas en keek toe hoe zij spinnijdig haar
rok omlaag trok, de jeep startte en met een schok weg reed. Met
haar lippen stijf op elkaar geklemd jakkerde ze naar Klademak. Wat
Doorn niet kon weten was dat Greta niet uitsluitend kwaad op hem
was, maar misschien nog wel meer op zichzelf omdat zij hem hoop
en uitzicht had gegeven op een leuk avontuurtje. Zoenen was best,
maar hij moest zijn handen niet laten uitschieten naar het gebied
waar zij na haar huwelijk nog nooit een vreemde man had toegelaten.
Voor Klademak liet zij hem uitstappen. Doorn liep om de jeep heen
en draaide het contact af. Hij zag wel dat Greta nog niet over de
schok heen was en keek haar berouwvol aan.
"3e bent een smeerlap, Nico," bitste Greta en haar kille ogen spraken
duidelijke taal. "Ver van huis," vervolgde ze. "Dan gaan alle remmen
los bij 3an Soldaat. Zoek het voortaan maar bij een ander, je bent
geen haar beter dan de rest. Ik leen me niet voor dergelijke spelletjes,
knoop dat voor eens en voor altijd in je oren. En nu...gegroet.'"
Zij startte de jeep en reed pijlsnel weg, hem in een wolk van uitlaatgassen
in de berm achterlatend.
"Nou, daar kun je het dan mee doen, vriendje," zei Doorn zacht en
hij keek met spijt de rode achterlichten van de jeep na.
Later onder de klamboe, terwijl hij zich voor de nacht installeerde,
grinnikte hij zachtjes voor zich heen. "Een smeerlap," mompelde hij.
"Maar ze heeft een verdomd lekker bekje om te zoenen. Afijn, volgende
keer beter. Als er tenminste nog een volgende keer komt..."
"Kop dicht.'" riep korporaal Brouwer geërgerd. "Wij willen snurken,
Doorn."
Doorn sloot zijn ogen. "Ik ook," zei hij met een diepe zucht. "Maar
het was een verdomd leuke avond!"
Dat was zijn tweede ontmoeting met Greta geweest. Daarna had hij
weinig hoop gekoesterd dat zij hem nog eens zou willen ontmoeten.
f9