Mariniers van Klademak podium - Stichting Papua Erfgoed

HOOFDSTUK 13.
De volgende morgen was de zee wild en de hemel erboven loodgrijs
van kleur en van regen zwanger. Tegen tienen kwam een Papoea met
veel omhaal van woorden vertellen dat er een schip van de marine
in aantocht was. De man had kennelijk ogen als een verrekijker want
geen der mariniers kon iets ontdekken dat op een schip leek. Pas veel
later werd de boot zichtbaar. De branding was bokkig en de commandant
van de kleine l.c.p.r. bleef op veilige afstand van het strand liggen.
Twee rubberboten maakten zich los van het scheepje om de mariniers
uit de kampong op te halen.
Doorn was blij dat zij niet verder hoefden te lopen. Hij had weer
wat last van zijn darmen en voelde zich allesbehalve fit na een onrustige
nacht op de harde grond. Na een kleine twintig minuten varen kwam
het einddoel in zicht: de kampong Kwoor. Nu maakten twee rubberboten
zich los van het strand. In een ervan zat Oord met wapperende haren
aan de motor. Bij het ontschepen kreeg Doorn alweer zijn eerste reprimande
van de majoor. De rubberboten werden met grote moeite langszij
van de l.c.p.r. gehouden en het overstappen van het vrij hoge dek
in de lage rubberbootjes was een hele onderneming. Een van de jongens
ondervond dat aan den lijve toen hij een fractie van een seconde te
vroeg sprong.
"Klootzak!" riep Oord nog, maar het kwaad was al geschied. De marinier
werd met natte benen binnenboord gehesen, maar zijn geweer vond
een plaats op de zeebodem. Toen Doorn aan de beurt was om over
te stappen maakte hij eveneens een misrekening en belandde bijna
tussen de rubberboot en de l.c.p.r.
"Grote zak!" tierde Oord nu en zijn gelaat was roder dan een overrijpe
tomaat.
Grinnikend werd Doorn aan boord van de rubberboot gehesen. "Wou
je zwemmen, maatje 7 " zei een van de mannen uit de kampong. "Het
stikt hier van de haaien hoor."
"Krijg JIJ maar wat," schold Doorn. De schrik zat nog in zijn benen
en hij keek woedend naar Oord, die even smalend lachte maar verder
zijn mond hield.
Op het strand liepen in sportbroek geklede mariniers rond. Ze zagen
er gebruind en onverzorgd uit.
"3ulhe zien er als zeerovers uit, Olsen," zei sergeant Zomer tegen
een grote marinier die zich een buitenmodel snor had aangekweekt.
"We hebben het hier zo druk dat we geen tijd krijgen om ons behoorlijk
te scheren, sergeant," antwoordde de ander met uitgestreken gezicht.
Korporaal 3etses bekeek hem met grote belangstelling. "Zeker van
de Holland-compagnie. Ik heb je hier nog niet eerder gezien."
"Zijn snor is groter dan de jouwe, 3etses," zei Brouwer. "Je mag er
wel iets aan doen."
"De mijne is veel mooier," zei de ander trots.
"Dat struikgewas moet er toch af," nep Oord. "Denk je dat dit zo
door kan gaan 7 Luitenant Drost ergert zich groen en geel aan jullie.
3e bent marinier, geen piraat."
163