Mariniers van Klademak podium - Stichting Papua Erfgoed

londe in het tijgervelletje, je weet wel, die vroeg me laatst
of ik niet wat wilde bijverdienen. Het is makkelijk werk en
als je een beetje handig bent troggel je een vent al z'n geld
af en doet niets met hem. Stel je voor, daar voel ik me toch
te goed voor, Nico. Maar ja, dat soort vrouwen moet er ook
zijn. Lieverd, nu draai ik een punt aan deze brief hoor. Het
is bedtijd (tien uur) en zwangere vrouwen moeten hun rust
hebben.
DaaaaagJ Heel veel lekkere zoenen van je liefste wijfje
P.S. Schrijf me alsjeblieft gauw terug)
Tineke.
"Mis?" vroeg Dupont, die tijdens het brieflezen naar hem had zitten
kijken.
"Het ligt eraan," zei Doorn verslagen en hij frommelde de brief tot
een propje in zijn vuist. Zo bleef hij ermee zitten. "Tineke is omgedraaid
als een blad aan de boom. Ze wil dat ik terugkom."
"Tssss," deed de ander. "Hoe komt dat zo? Waarom verkreukel je die
brief nou?"
"Hier," zei Doorn en wierp hem de prop toe.
Dupont haalde er de kreukels uit en begon te lezen. Veel had hij er
niet over te zeggen. Hij vouwde de brief weer op en legde hem op
zijn bed. "Ik vertrouw het met, begrijp het niet en weet niet wat
ik ervan moet denken, Nico," zei hij tenslotte.
"Maanden hoor je niets van haar en nu, zomaar ineens..." Doorn stond
op en begon als een wildeman tegen zijn bed te trappen, brak de klamboestokken
en smeet de stukken door het vertrek. "Godverdomme,
dat kreng, loeder, die vuile slet, hoer.'" raasde hij. "En ze denkt zeker
ook nog dat ik bij haar terugkom? Ze kan het mooi vergeten;"
"Nico, rustig nou," riep Dupont en hij wist nog juist te voorkomen
dat Doorn aan het bed van Brouwer begon. Hij duwde hem neer op
zijn eigen bed en ging naast hem zitten.
"Je breekt de hele tent af, man. Vernieling van rijkseigendom, schade
man," zei hij voor de grap. Maar humor was aan Doorn niet besteed.
Er was iets geknapt in zijn hoofd.
"Debiel," schold Jansen. "Die vent is niet goed snik, ik zweer het
je."
"Je hoeft niet terug, Nico," zei Dupont kalmerend. "Je hoeft immers
helemaal niet terug naar Tineke. Ik zal mijn ouders vragen of ze iets
weten over Tineke. Ik vertrouw dit zaakje niet."
"Hans Voogd?"
"Wie weet. Ze heeft misschien wel een ander gehad, die haar nu weer
in de steek heeft gelaten. Ik weet het niet, Nico. Als ik mijn ouders
schrijf kom ik het wel aan de weet. Vanavond ga jij met Greta praten.
Met Tineke heb je niets meer te maken. Niets.'"
Doorn verborg zijn gezicht in zijn handen en kreunde gekweld. "Met
Greta zie ik het ook al niet meer zitten. Gisteravond... Klootzak die
ik ben... Ik ben weggelopen."
"Wij gaan Greta opzoeken."
23