Mariniers van Klademak podium - Stichting Papua Erfgoed

HOOFDSTUK 23.
Twee dagen later maakte majoor Scheepmaker bekend dat ze, het
was toen woensdag, zondag naar Biak zouden vertrekken. Grote vreugde
onder de mariniers van Klademak. Eindelijk;
Dupont wilde nog van alles doen. Hij moest en zou van Roosje en
Viola afscheid nemen en probeerde Doorn mee te krijgen. Maar deze
zat iedere avond bij Greta en voelde er niets voor. Toch liet hij zich
overhalen en zo stonden zij nog dezelfde avond om zeven uur op het
terras van het militair tehuis. Voor de meisjes was het nog wat te
vroeg. Het terras was stampvol met dorstige mariniers en soldaten,
zodat Doorn voorstelde maar naar de kota te lopen. Het was sergeant
Bruinen die hen ontdekte en riep.
"Kom hier maar zitten, jongens."
Bruinen zat met sergeant Zomer aan een tafeltje. De jongens groetten
en pakten een stoel.
"We blijven niet lang," zei Doorn. "Eigenlijk willen we nog een afscheidsbezoekje
aan Roosje en Viola brengen."
"Die zitten niet op jullie te wachten. Ga zittend Straks kun je nog
wel naar de dames, het is nog vroeg genoeg."
"3a, blijf maar lekker zitten," zei ook sergeant Zomer. "Dat is een
bevel, haha.'"
Bruinen gebaarde naar de tafel. Er stonden zes volle flessen bier op,
naast twee lege. "Tast toe, scharrebakken. Wij komen elkaar hier
nogal eens tegen. Verdacht hoor."
"U riep ons zelf," zei Dupont.
Doorn pakte een fles en dronk een paar slokken. "Alles goed en wel,
maar ik moet ook nog naar Greta."
"Hoor je dat, Koos? Meneer werkt vanavond zijn hele harem af. Viola,
Roosje, Greta... Heb je er soms nog meer in je boekje staan?"
"Hopeloos," zei sergeant Zomer. "Ik ben in m'n jonge jaren geen brave
broeder geweest, maar dit overtreft wel alles, Bruinen. Die jongens
kunnen alleen nog maar aan ditte denken." En hij stopte ter illustratie
zijn ene duim tussen wijs- en middelvinger.
Doorn zat om zich heen te kijken. De sfeer op het overvolle terras
beviel hem niet. Onwillekeurig moest hij aan de gebeurtenissen na
het cabaret denken.
"Er broeit iets," zei hij. "Ik kan het niet onder woorden brengen..."
Bruinen knikte. "Klopt. Zomer heeft iets opgevangen toen hij bier
ging halen."
"Er komt oorlog," zei sergeant Zomer. "Dat wij zo hard werken overdag,
dat zet kwaad bloed. Ze hebben het over fanatiekelingen en uitslovers."
"Jullie zien spoken," zei Dupont.
"Dat kan best, maar dan zijn het wel spoken in landmachtuniform,"
gaf Bruinen terug. "Het is ook al veel te lang rustig geweest in Sorong.
Maar ik geloof niet dat er vanavond knokken van komt. 3e kunt hier
rustig blijven zitten."
"Ze broeden iets uit en ik geloof niet dat het een vredesduif zal worden,"
zei Doorn bedachtzaam. Hij dronk de helft uit zijn fles. "Ik voel
2W