Mariniers van Klademak podium - Stichting Papua Erfgoed

verwacht. Nu hij de snerpende stem van Greta hoorde zakten zijn
erectie en zijn moed als bij toverslag. Greta stond met gebalde vuisten,
haar blonde hoofd achterover, te gillen en te gillen ais een sirene
die van slag is geraakt. Haar stevige ronde borsten, de ene nog met
klodders schuim, trilden en schudden elke keer als zij opnieuw adem
inzoog voor een nieuwe gil. Plotseling was de bui over en met van
woede verstikte stem schreeuwde de vrouw: "Ga weg, smeerlap? 3ij
smerige geile bok)"
Hij werd doodsbleek toen hij haar hoorde schelden. Hij kon geen voet
meer verzetten, maar toen Greta het alarm tot zwijgen bracht en
hem uit begon te schelden werd hij vuurrood en zei stotterend: "Hou
je bek, wijf. Schreeuw niet zo, heel Sorong kan je verdomme horen.
Ik zal je met vermoorden, ik wilde alleen maar..."
"Ik weet wat JIJ wilt," schreeuwde Greta. "Denk je soms dat ik een
hoer ben, Hooymeier 7 "
Zij pakte haar badlaken en knoopte het om haar hchaam, zodat hij
zelfs haar borsten en dijen niet meer kon zien. Maar Hooymeier had
al te veel gezien en hij wilde tot elke prijs zijn doel bereiken.
"Een hoer 7 Je bent nog minder dan een hoer) 3e laat je wel door zo'n
kale marinier naaien. Misschien is hij met de enige die op je kruipt,
JIJ blonde snol."
Greta wees met trillende vinger naar de deur. "Eruit. 1 Direct eruit!
En hier..., dit zal je afkoelen, geile bok!"
Ze greep het emmertje waarmee ze water over haar lichaam had geschept,
vulde het met water uit de mandibak en mikte in de richting
van Hooymeier. Deze wilde vluchten, dacht niet aan de drempel en
viel languit. Het water kletste op zijn rug en achterwerk. Verbijsterd
krabbelde hij overeind en keek Greta woest aan.
"3ij bent nog niet van me af, slet," tierde hij. "Denk je dat je dit
ongestraft kunt doen, mariniersliefje 7 Ik krijg jou nog wel eens in
m'n handen"'
"Smeerlap," slingerde greta hem nog naar zijn hoofd en ze smeet het
stuk badzeep in zijn richting.
Vloekend verdween Hooymeier. De mooie nacht die hij zich met Greta
had gedroomd was letterlijk en figuurlijk in het water gevallen. Hl)
had erop gerekend dat hij haar zonder veel moeite zou kunnen krijgen
waar hij haar wilde hebben: in bed. Nu zij in verwachting was, heel
Sorong sprak er ai schande van, moest ze blij zijn met een beetje
belangstelling. Zeker nu die marinier de kuierlatten had genomen.
Want dat wist ook al iedereen! En hij wilde haar werkelijk toch niet
uitsluitend om een nummertje te maken. Wie weet wat voor een mooie
verhouding het had kunnen worden. Vrouwen bleven toch maar nukkige
en onbetrouwbare wezens. Hij sloeg de buitendeur hard achter zich
dicht en liep naar zijn auto, die hij een heel eind verderop had geparkeerd.
Greta deed de deur op slot en droogde zich af. Na het boodschappen
had zij dat niet gedaan en daar had Hooymeier gebruik van gemaakt.
Hij had toch wel lef om zo binnen te dringen terwijl zij naakt stond.
Maar verdomme, als hij iets wilde ging hij maar naar Doom, daar
waren genoeg vrouwen die hem van zijn probleem af konden helpen.
206