Mariniers van Klademak podium - Stichting Papua Erfgoed

"Snert," zei de ene man laconiek. "Daar hebben er meer last van.
3e kunt die rommel beter niet eten."
"Varkensvoer," zei de tweede lachend. "Morgen ben je wel beter. Ik
heb hetzelfde ook al eens gehad. Daarom eet ik niet veel meer van
die troep. Het is puur vergif."
Doorn zocht zijn plaats onder het afdak op en rolde zich in zijn klamboe.
Zo wachtte hij op de volgende aanval, maar hij hoopte dat die
niet zou komen. Hij vervloekte de marine, de snert, Nieuw —Guinea
en nog meer zijn eigen gulzigheid van die avond. Hij had vier keer
snert in de keuken gehaald. Snert uit blik, die volgens korporaal Brouwer
nog uit de tweede wereldoorlog stamde...
Tegen de morgen namen de krampen in maag en buik wat af en viel
hij geradbraakt in slaap.
De dag begon met rijstepap en thee die naar gal smaakte.
"3ij was goed ziek, knaap," zei korporaal 3etses toen ze zaten te eten.
Hij keek Doorn zowaar een tikkeltje bezorgd aan.
Doorn voelde zich te slap om te antwoorden.
Hij moest zich dwingen de mok thee leeg te drinken en de rijst raakte
hij niet aan.
"Waarom moeten we zo vroeg op 7 " vroeg Kroon humeurig.
"We gaan naar Kwoor. De plannen van Drost zijn veranderd. Hij wil
dat er twee geweergroepen naar Kwoor komen. Het schijnt dat daar
in de omgeving nogal wat ploppers zitten. Hij wil nu wel eens een
paar van die kerels pakken."
3etses schudde zijn hoofd. "Man, wat zie JIJ er toch uit.' Ga eten,
we hebben een hele tippel voor de boeg."
"Bedoel je mij 7 " vroeg Doorn. "Zie ik er zo rottig uit 7 Nou, ik hoef
geen eten en ik wil ook niet naar Kwoor. Laat me maar lekker hier
achter."
Het krampende en stekende gevoel in maag en darmen kwam terug,
zij het minder hevig dan de afgelopen nacht. Toch lag hij krimpend
van pijn en lijkbleek op de grond, niet in staat om op te staan. Brouwer
en enkele anderen kwamen om hem heen staan. Een vreemde sergeant
met een rimpelig gezicht knielde en vroeg: "Wat is er met die vent
aan de hand 7 "
"M'n maag," kermde Doorn. Het was of iemand bezig was een gat
in zijn maagwand te boren en zijn buik voelde aan alsof er een olifant
op stond te dansen.
"Kan hij hier niet blijven 7 " vroeg Brouwer. "Hij verrekt de hele nacht
al van de pijn, sergeant."
De sergeant schudde van nee. "We hebben hier geen ziekenpa, die
zit in Kwoor. Hij zal dus mee moeten. Desnoods op een draagbaar."
"Ik zal wel lopen," stiet Doorn naar lucht happend uit. "Als het niet
gaat blijf ik wel ergens in de rimboe achter."
"Een draagbaar is zo gemaakt," zei Dupont. "Man, je kunt zo niet
lopen, je bent doodziek. Waarom vreet je verdomme ook zoveel snert.'"
"O, is dat de oorzaak 7 " zei de onderofficier en hij stond op. "Boontje
komt om zijn loontje. Loop JIJ maar lekker, man."
"3e gaat Paalvast nog achterna," bromde Kroon.
156