Handleiding-Prijsstelling-op-basis-van-waarde

Hier volgt een voorbeeld van een typisch scenario voor de prijsstellingsmethode kosten-plus-opslag:
Productie
Materiaal
DTP: 1 uur à €50,00/uur €50,00 DTP: Geen materiaal 0
Plaat maken: 1/2 uur à €50,00/uur €25,00 Plaat maken: 2 platen à €6,00 €12,00
Pers: 1 uur à €65,00/uur €65,00 Pers: 500 vel - €0,03 per stuk €15,00
Snijmachine: 1/2 uur à €50,00/uur €25,00 Snijmachine: Geen materiaal 0
Vouweenheid: 1/2 uur à €45,00/uur €22,50 Vouweenheid: Geen materiaal 0
€187,50 €27,00
Totale productiekosten
€214,50
Percentage mark-up
Verkoopprijs van opdracht
In dit voorbeeld is de absolute minimumprijs voor dit
project €214,50. Bij dat bedrag wordt er geen winst
gemaakt, alleen quitte gespeeld: de productiekosten zijn
gedekt. De calculator moet aan de hand van specificaties
het project produceren en bijhouden hoe lang iedere stap
zal duren en welke materialen zullen worden gebruikt.
Daarbij is het bedrijf dus afhankelijk van de ervaring en
deskundigheid van de calculator. De begroting wordt dan
naar de verkoper of het management gestuurd om de
beoogde mark-up vast te stellen.
De mark-up kan worden gebaseerd op concurrentiedruk
of eerdere prijsstructuren, maar zelden is het
uitgangspunt de waarde die het project zal opleveren
voor de klant. Vaak worden extra diensten zoals
Web-to-print of het opschonen van gegevensbestanden
niet meegenomen in de mark-ups.
Een essentiële component van de prijsstellingsmethode
kosten-plus-opslag is de ontwikkeling van afzonderlijke
kostencentra of productiestappen. In het algemeen
worden de pre-pressfuncties verdeeld in aparte
handelingen zoals ontwerp, databasebewerking en het
maken van drukplaten. De druk- en inbindafdelingen
worden vaak gesegmenteerd in de afzonderlijke
productie-apparaten.
De kosten per uur voor deze kostencentra moeten
worden uitgewerkt. Ze bestaan uit drie componenten:
de kosten van de gebruikte apparatuur, de gebruiker
(arbeidskosten) en ook een deel van de algemene
overhead van de zaak.
Er doen zich enkele problemen voor bij de
berekening van deze kosten per uur:
De afbakening van de productie-activiteiten wordt
minder scherp, vooral met de inline afwerkmogelijkheden
van digitale persen. In een traditionele offset-omgeving
vinden productiestappen gelijktijdig plaats en zijn er
duidelijke fasen die doorlopen worden.
De inline afwerkmogelijkheden van een digitale pers
kunnen de workflowefficiëntie vergroten, maar de kosten
per uur van de digitale pers lijken daardoor onnatuurlijk
hoog.
2–4 Prijsstrategieën en tactieken in de branche