De toekomst van Defensie: Horizon 2030

Heeft de Belgische samenleving nood aan een
Defensieapparaat in 2030?
en defensiebeleid (GVDB) aan het licht gebracht, zowel op het gebied
van de besluitvorming als van de snelle reactie. Ze hebben ook het
nut van de EU Battle Group‘s als dusdanig serieus in vraag gesteld,
gezien deze nog nooit werden ingezet.
Deel 1
Belgisch veiligheids– en defensiepolitiek
:
Internationale verplichtingen
De wereldwijde financiële en economische crisis heeft ook
hoogontwikkelde staten, hun economieën en hun samenlevingen,
blootgesteld aan de valkuilen van de mondialisering. Voor België zou
het zich onttrekken uit deze globaliseringsbeweging een fout zijn,
want dit zou de economische welvaart van het land in gevaar
brengen. De oplossing van deze crisis, in de eurozone in het
algemeen en in België in het bijzonder, zal nog veel inspanningen
vragen tot na 2020, misschien wel tot 2030. Deze strenge
bezuinigingsmaatregelen zullen tijdens deze periode in negatieve zin
op het Belgisch defensiebudget blijven wegen.
2. Belgisch veiligheids- en defensiepolitiek:
internationale verplichtingen
Door het gebrek aan een concrete territoriale bedreiging ervaart de
Belgische samenleving tegenwoordig helemaal geen reëel gevaar
meer. Hierdoor wordt er permanent besnoeid op de
defensiebudgetten, men spreekt van het ―vredesdividend‖. Dit
fenomeen wordt nog versterkt door de budgettaire discipline die de
financiële crisis met zich meebrengt.
Nochtans, nadat de neutraliteitspolitiek die ons land vanaf zijn
onafhankelijkheid voerde, in de 20ste eeuw tweemaal faalde, heeft
België beslist om zich actief in te schakelen in een multilaterale
aanpak om zijn soevereiniteit en integriteit te vrijwaren. België werd
stichtend lid van grote internationale organisaties zoals de Verenigde
Naties (VN), de EU, de NAVO en de Organisatie voor Veiligheid en
Samenwerking in Europa (OVSE). Elk van deze instellingen speelt
een vooraanstaande rol op het gebied van de veiligheid. Dit
lidmaatschap brengt verantwoordelijkheden met zich mee: België
moet in staat kunnen zijn om zijn engagement en zijn positie als
geloofwaardig en verantwoordelijk lid hard te maken.
Meer specifiek wat de veiligheid en territoriale integriteit betreft,
opteerde België voor solidariteit, belichaamd in het artikel 5 van het
Noord-Atlantisch Verdrag en in de clausules van wederzijdse bijstand
en solidariteit opgenomen in het Verdrag van Lissabon van de EU.
Maar hierdoor werd het beschermen van de territoriale integriteit een
collectieve verantwoordelijkheid, waarbij België medeverantwoordelijk
is voor de territoriale integriteit van het hele grondgebied van de
NAVO en de EU, zoals de andere lidstaten van deze organisaties
medeverantwoordelijk zijn voor de vrijwaring van het Belgisch
grondgebied. Een logisch gevolg is dat van elke lidstaat verwacht
wordt dat hij verhoudingsgewijs tot zijn middelen, bijdraagt tot de
collectieve verdediging. Vooral bij de NAVO, waar de
geloofwaardigheid van ons lidmaatschap zich dient te vertalen in een
billijke bijdrage aan de lasten en een redelijke deelname aan de
risico‘s die we willen nemen op het gebied van defensie, de
Kabinet Defensie en Ambtenarenzaken - vandeput.fgov.be