De toekomst van Defensie: Horizon 2030

Welke evolutie voor de Belgische Defensie tegen het jaar 2030?
―Door de geschiedenis heen zijn de
risico‘s en de dreigingen alleen maar
groter en meer verscheiden geworden‖
―De klimaatopwarming en de concrete
gevolgen daarvan, ook in België en bij
zijn bondgenoten (stijging van het
waterniveau, natuurrampen, volksverplaatsingen)‖
De oorlog zou een realiteit van internationale betrekkingen moeten blijven
waarvan geen enkel Europees land, in functie van het
mondialiseringsproces, losgekoppeld wordt: het is bedrieglijk te denken
dat een hypothetische oorlog in Oost-Azië geen invloed op Europa zou
hebben.
Door de geschiedenis heen zijn de risico‟s en de dreigingen alleen maar
groter en meer verscheiden geworden, in een context die gekenmerkt
wordt door een stijgend aantal destabiliserende factoren, waarvan de
effecten op het beleid van de gewapende groepen en van de staten
moeilijk exact te voorspellen zijn.
De klimaatopwarming en de concrete gevolgen daarvan, ook in België en
bij zijn bondgenoten (stijging van het waterniveau, natuurrampen,
volksverplaatsingen); de vermindering van natuurlijke bronnen
(bijvoorbeeld met in het vooruitzicht de processen van de maritieme
territorialisering in Azië of Brazilië die reeds in uitvoering zijn); of nog het
heropduiken van nationalismen zijn zo vele voorbeelden die behandeld
worden in de literatuur, maar waarop we hier niet ingaan.
Deze factoren van instabiliteit vormen slechts de algemene context van
het voeren van militaire operaties. Deze operaties worden sinds een tiental
jaar door een drievoudige beweging van versterking, deregulering en
glocalisatie gekenmerkt, als gemeenschappelijke kenmerken van de
hybride oorlog en de versterking van de militaire capaciteiten van de
staten:
Versterking: de vuurkracht van de gewapende groepen en de staten
neemt historisch toe en dreigt de militaire operaties meer risicovol te
maken. Deze tendens zou moeten voortduren, maar zich ook
versnellen door middel van de logica van de hybride oorlog, waarvan
de eerste aanzetten reeds waargenomen werden. De toegang tot
redelijk geavanceerde technologieën door de strijdende groepen gaat
aldus gepaard met het aannemen van irreguliere oorlogsmethoden
door de staten5. de capaciteit in Afrika en het Midden-Oosten.
Deregulering: het voeren van militaire operaties door de
waarschijnlijke tegenstander zou minder en minder beantwoorden aan
de klassieke regels van de reguliere oorlogsvoering, waarvoor de
Europese staten getraind, uitgerust en georganiseerd zijn.
Kabinet Defensie en Ambtenarenzaken - vandeput.fgov.be