De toekomst van Defensie: Horizon 2030

Welke evolutie voor de Belgische Defensie tegen het jaar 2030?
bekwaamheid om zijn burgers te beschermen, zowel in het binnenland,
als in het buitenland. Dit rechtvaardigt de noodzaak van de regale taken
(defensie, binnenlandse zaken, buitenlandse zaken, justitie). Dat hun
bekwaamheden zouden worden ingeperkt tegenover de tegengekomen
uitdagingen en de legitimiteit zelf van de staat komt opnieuw ter
discussie – in het bijzonder in een tijd van sociale netwerken.
2) Het hoofd kunnen bieden aan de onzekerheid als eerste kenmerk van
internationale betrekkingen: de verrassing is verzekerd.
―Wie had op de avond van 10 september
2001 kunnen vermoeden dat
Europese troepen enkele maanden
later in Afghanistan zouden worden
ingezet? ―
―Dat is wat de cultuur zelf van de
strijdkrachten weergeeft, ongeacht
het land: het beroep van militair is het
enige waarbij een meerdere bewust
en wettelijk aan zijn mannen kan vragen
te sterven voor de uitvoering van
een opdracht‖
Wie had op de avond van 10 september 2001 kunnen vermoeden dat
Europese troepen enkele maanden later in Afghanistan zouden worden
ingezet? Onzekerheid geldt ook voor militaire operaties: welke klassieke
auteur u ook ondervraagt, ze wijzen allen op het wisselend, gevaarlijk,
onvoorspelbaar en onzeker karakter ervan. Het verlies van 10 para‟s in
1993 was het gevolg van het niet in rekening brengen van onzekerheid in
de samenstelling van het dispositief en de inzetregels.
In feite zijn, op het niveau van de korpsen van eender welke staat, enkel
de strijdkrachten intrinsiek opgevat, georganiseerd en getraind om deze
twee onzekerheden het hoofd te bieden. Dat is wat de cultuur zelf van de
strijdkrachten weergeeft, ongeacht het land: het beroep van militair is het
enige waarbij een meerdere bewust en wettelijk aan zijn mannen kan
vragen te sterven voor de uitvoering van een opdracht.
De vraag is hier niet die van een beleid dat geconcentreerd zou zijn op
geweld: over een doeltreffende gewapende macht beschikken is geen
afspiegeling van een achterhaald militarisme. Getuige het feit dat de
essentie van de nationale doctrines gericht zijn op een defensief gebruik
van de militaire macht. Bij tal van operaties die wereldwijd gevoerd worden
is het gebruik van geweld maar een bijkomstigheid. De aard van de
militaire macht veronderstelt echter wel de kunst dit geweld te beheersen.
3) De strijdkrachten nemen deel aan wat de “integrale strategie” van de
staat wordt genoemd. Deze strategie combineert alle acties van de
staat (militaire, diplomatieke, economische, culturele, juridische acties,
enz.) en beoogt, volgens de formulering van L. Freedman, “het
creëren van macht”. Macht heeft veel definities, maar de definitie van
Kabinet Defensie en Ambtenarenzaken - vandeput.fgov.be