De toekomst van Defensie: Horizon 2030

Heeft de Belgische samenleving nood aan een defensieapparaat in
2030?
afgedane zaak gaat! Dat er nog steeds niet gestart is met de
renovatiewerken, pleit daarbij niet in ons voordeel. Bovendien zijn er
genoeg andere kandidaten (DEU, PL, FRA …) die, ook al uiten ze dit
niet hardop, staan te springen om het nieuwe HQ onder veel
gunstigere budgettaire voorwaarden binnen te halen.
―Meer coördinatie tussen landen en
organisaties, gedeelde capaciteiten‖
―De oplossing ligt in het beter
afgestemd zijn op elkaar en in een
efficiënte verdeling van de
capaciteiten‖
―Landen als België die een Europees
en tegelijk Atlantisch veiligheids-/
defensiebeleid voeren, hebben er
belang bij ―een Europese pijler van de
NAVO‖ op te richten‖
Meer coördinatie tussen landen en organisaties, gedeelde
capaciteiten: De almaar toenemende vraag naar veiligheid bij de
publieke opinie, gekoppeld aan steeds strengere budgettaire
beperkingen, verlamt de Europese landen. De oplossing ligt in het
beter afgestemd zijn op elkaar en in een efficiënte verdeling van de
capaciteiten. Behalve langzame, aarzelende vorderingen zijn er de
voorbije tien jaar helaas maar weinig successen geboekt. België kan
in dit verband bogen op de marinesamenwerking met Nederland en de
gemeenschappelijke pilotenopleiding in Frankrijk, concepten zoals
EATC en EATF … Gezien de huidige veiligheidscontext en drukkende
budgettaire situatie is er echter behoefte aan een krachtige
vooruitgangsdynamiek. Dit gaat onvermijdelijk gepaard met enige
terughoudendheid vanwege de krijgsmacht die moeite heeft met het
opgeven van een deel van haar gebruikelijke militaire taken. Hoewel
de impact in de ―grote‖ staten van de EU geringer is, verzetten ook zij
zich tegen het verlies van hun capaciteiten. De politieke
vertegenwoordigers talmen bovendien met het aanpakken van de
knelpunten in het toekomstige Europese veiligheidsbeleid. Het betreft
de onderlinge ontwikkeling van NAVO- en EU-capaciteiten en het
daarmee samenhangende verlies van strategische, economische,
industriële en technologische soevereiniteit. Het bovenstaande maakt
duidelijk dat er integratie nodig is zowel tussen de lidstaten van de EU,
opdat het GVDB eindelijk militair zou kunnen worden ingezet, als
tussen de EU en de NAVO, opdat onze veiligheid ook in de toekomst
op solide trans-Atlantische betrekkingen zou berusten. In weerwil van
de bekende politieke obstakels is het nodig dat de NAVO en de EU/
GVDB hechte strategische banden onderhouden. Landen als België
die een Europees en tegelijk Atlantisch veiligheids-/defensiebeleid
voeren, hebben er belang bij ―een Europese pijler van de NAVO‖ op te
richten. Meer dan een holle slogan, is dit een conditio sine qua non
voor de veiligheid die we nastreven.
Kabinet Defensie en Ambtenarenzaken - vandeput.fgov.be