De toekomst van Defensie: Horizon 2030

“Heeft de Belgische maatschappij in 2030 behoefte aan een
defensieapparaat? Zo ja, wat moeten de sleutelopdrachten zijn?
Uitgaande van de huidige realiteit, in welke richting zou de Belgische
Defensie moeten evolueren?”
Wat moeten de sleutelopdrachten voor de Belgische Defensie zijn en
in welke richting moeten we evolueren?
Middelen van een politiek of politiek van zijn middelen?
Wat moeten de sleutelopdrachten
voor de Belgische Defensie zijn en in
welke richting moeten we evolueren?
Middelen van een politiek of politiek
van zijn middelen?
―Van jaar tot jaar werden de
dividenden van het einde van de
koude oorlog verzameld zoals zoveel
schattingsposten voor de te vinden
budgettaire evenwichten‖
―Zo kunnen we bijvoorbeeld moeilijk
de luchtbewaking of de geavanceerde
ontmijning privatiseren‖
De sleutelopdrachten van het leger opstellen, is preciseren wat hoger
werd vermeld, maar vooral een voorafgaande vraag stellen over hun
evolutie: moet België zich uitrusten met de middelen van een politiek of
kiest het voor de politiek van zijn middelen? De huidige conjunctuur neigt
eerder naar het tweede deel van het alternatief. Als de politieke keuze
voor minder middelen bevestigd wordt, zal deze waargemaakt moeten
worden. Van jaar tot jaar werden de dividenden van het einde van de
koude oorlog verzameld zoals zoveel schattingsposten voor de te vinden
budgettaire evenwichten. De cijfers van het defensiebudget zijn
onherroepelijk: België loopt achter op zijn partners van hetzelfde niveau.
Dit is eufemistisch. De perspectieven die door de huidige regering worden
uitgezet geven geen omkering van deze tendens aan. Het is dus delicaat
de evolutieperspectieven uit te zetten door geen rekening te houden met
een budgettair kader dat hopeloos beperkt lijkt. De politieke klasse houdt
er nogal van een hoge borst op te zetten over de grote institutionele,
juridische of ethische vooruitgangen die België onderscheiden ten
opzichte van zijn zelfs zeer nabije Europese partners. Het zou dus niet
nutteloos zijn dat ze de ogen opent voor de minder flatterende
vergelijkingen op militair vlak. De lesgever zou op bepaalde gebieden nog
iets kunnen leren.
In dat geval kunnen we naargelang de prioriteiten beginnen met de
binnenlandse opdrachten die andere instanties (politie, civiele
bescherming, transport en veiligheidsfirma‘s uit de burgerij) zouden
kunnen waarnemen links te laten liggen, om dan de nadruk te leggen op
de puur militaire verdedigingsopdrachten op het nationaal grondgebied. Zo
kunnen we bijvoorbeeld moeilijk de luchtbewaking of de geavanceerde
ontmijning privatiseren. We moeten trouwens opmerken dat de
bescherming van het nationaal luchtruim, die het behoud van een bepaald
aantal jachtvliegtuigen binnen het Belgisch leger veronderstelt, toelaat ook
deel te nemen aan opdrachten van het type Air Baltic, een
beveiligingsoefening van het luchtruim van de Baltische staten, waarvan
Kabinet Defensie en Ambtenarenzaken - vandeput.fgov.be