Richtlijn Guillain-Barré syndroom

CommunicatieAanbeveling 9.1.2Ten behoeve van het welbevinden van patiënten met GBS op de IC/MC die zelfniet of nauwelijks in staat zijn te communiceren is het belangrijk:- angsten die spelen rond beademing met de patiënt te bespreken;- over- en onderprikkeling te voorkomen;- desoriëntatie te voorkomen door onder meer te zorgen voor een duidelijk dagennachtritme;- aan te geven dat hallucinaties kunnen voorkomen.Aanbeveling 9.1.3Overweeg, wanneer de communicatie met patiënten met GBS moeizamer wordt,vroegtijdig een logopedist in te schakelen.9.2 Informatie op IC/MC ten behoeve van het welbevinden van patiëntenmet GBSPatiënten met GBS hebben vaak speciale lichamelijke zorg nodig omdat ze zelfweinig tot niets kunnen, vaak wel alles voelen, vaak heftige pijn hebben, ondermeer als gevolg van aanraking tijdens de verzorging en zich volledig bewust zijnvan wat er om hen heen gebeurt. Zij zijn geheel of gedeeltelijk verlamd en hebbenweinig mogelijkheden tot communicatie.Het is van groot belang de tijd te nemen voor patiënt en naasten bij het meedelenen bespreken van de diagnose. Het gehele behandelteam moet goed op dehoogte zijn van het verloop en de kenmerken van iedere fase van GBS zodat hetkan anticiperen op de ontwikkelingen van de patiënt en goede informatie kanblijven geven. Het is niet te voorspellen waar de verlamming zal eindigen en of depatiënt kunstmatige beademing nodig zal hebben. Op het moment dat deademhaling bedreigd wordt, is opname op de IC noodzakelijk. Medisch ingrijpen isdan belangrijk maar daarnaast is het goed, ondanks de onrust van een acutesituatie, tijd en rust te creëren om goede voorlichting te geven. Er kan in devoorlichting over diagnose, prognose en behandeling worden geanticipeerd opeen verslechtering van de situatie.Daarnaast is het van belang om vanaf het begin af aan patiënten en hun naastente ondersteunen op het psychische vlak en hen te wijzen op het te verwachtenverloop. Gebruik maken van een standaard verpleegplan om patiënt en naastente begeleiden kan heel nuttig zijn. Dit wordt besproken met de patiënt en zijnnaasten; zij kunnen hierop in meer of mindere mate invloed uitoefenen.Continuïteit in de aanwezigheid van de zorgverleners, met name enkele vasteIC/MC-verpleegkundigen, heeft voordelen boven sterke wisseling met steedsweer andere verpleegkundigen. Met een klein aantal verpleegkundigen verloopthet contact met de patiënt zelf en de naasten makkelijker. De vaste135