Richtlijn Guillain-Barré syndroom

Medicamenteuze behandelingAanbeveling 4.6.1Hoewel het niet goed is onderzocht of kinderen met GBS op dezelfde wijze opIVIg reageren als volwassenen, wordt geadviseerd om ook kinderen met GBSdie niet meer zelfstandig kunnen lopen bij voorkeur te behandelen met IVIg ineen dosis van 0,4 g/kg per dag, gedurende vijf dagen.Aanbeveling 4.6.2Voor kinderen met GBS gelden dezelfde afwegingen voor het starten van IVIgals bij volwassenen.4.7 Behandeling GBS-varianten: het Miller-Fisher syndroom enBickerstaff’s hersenstam encephalitisInleidingHet Miller-Fisher syndroom (MFS) is een GBS-variant, gekenmerkt dooroogbewegingstoornissen (oftalmoplegie), ataxie en areflexie. MFS heeftwaarschijnlijk meestal een goede prognose (Mori, 2001). MFS is geassocieerdmet de aanwezigheid van IgG-antistoffen tegen het ganglioside GQ1b, dieoverigens ook kunnen worden gevonden bij patiënten met GBS dieoogbolmotoriekstoornissen hebben. GBS en MFS worden mede daarom gezienals aandoeningen in een spectrum. Een voorafgaande infectie met Campylobacterjejuni kan tot beide aandoeningen leiden. MFS kan ook gecompliceerd wordendoor zwakte van de extremiteiten, waardoor er een MFS-GBS overlapsyndroomontstaat.Samenvatting van de literatuurIn 2007 werd een Cochrane Review gepubliceerd die het bewijs van behandelingvan het Miller-Fisher syndroom samenvat (Overell, 2007). Er werden geen RCT‟sgevonden. De conclusie die de auteurs trekken op basis van gegevens uit casestudiesen prospectieve en retrospectieve studies is dat patiënten met het Miller-Fisher syndroom veelal goed herstellen zonder specifieke behandeling.Eén van de studies waarop deze conclusie is gebaseerd, is een retrospectiefonderzoek waarin de medische statussen van 92 patiënten met het Miller-Fishersyndroom werden onderzocht (Mori, 2007). Van de 92 patiënten werden er 28behandeld met IVIg, 23 ondergingen PF en 41 kregen geen immuuntherapie. Inde IVIg-groep bleken de oftalmoplegie en ataxie significant sneller te verbeteren invergelijking tot de groep zonder immuuntherapie. Er was echter geen significantverschil in uitkomst na één jaar tussen de drie groepen patiënten. De auteursconcludeerden dat, mede gezien de kosten van IVIg, behandeling met IVIg of PFniet aanbevolen wordt voor behandeling van patiënten met het Miller-Fishersyndroom.83