Richtlijn Guillain-Barré syndroom

DiagnostiekBloedonderzoekHet is aan te raden om enig routinebloedonderzoek te verrichten bij patiënten dieworden verdacht van GBS. Dit onderzoek is met name gericht op het opsporenvan mogelijke andere oorzaken die een op GBS gelijkend ziektebeeld kunnengeven of anderszins snel progressieve spierzwakte kunnen geven.Relatief eenvoudige bepalingen die hierbij zinvol kunnen zijn en waarvan deuitslag snel bekend is, zijn met name: glucose, natrium, kalium, fosfaat, kreatinine,leverfuncties, serumcreatinekinase (CK), leukocyten, C-reactive protein (CRP).Op indicatie (uitslag minder snel beschikbaar): vitamine B1 (Beri-beri), TSH, antigangliosideantistoffen.Eventueel: bacteriologisch en virologisch onderzoek naar voorafgaande infecties.Onderzoek van de liquor cerebrospinalisA. Het eiwit in de liquorSinds de beschrijving door Guillain, Barré en Strohl is onderzoek van de liquoreen onderdeel van de diagnostiek van het Guillain-Barré syndroom. In de eerstedagen na het begin van de ziekte is het liquoreiwit veelal niet verhoogd. In de loopvan de eerste twee weken van de ziekte neemt het percentage patiënten met eenverhoogd liquoreiwit sterk toe. In de eerste week werd bij 34% van de patiëntenmet GBS nog een normale concentratie van het liquoreiwit gevonden, in detweede week had 82% een verhoogd liquoreiwit (Ropper, 1991). In een Japansestudie was het percentage patiënten met GBS met een verhoogd liquoreiwit in deeerste week 44%, in de tweede week 67% en in de derde week 75%. Voorpatiënten met het Miller-Fisher syndroom lag het percentage in de eerste weeklager (25%), maar waren de percentages in de tweede (71%) en derde (84%)week vergelijkbaar met patiënten met GBS (Nishimoto, 2004).Het is dus van belang zich te realiseren dat een normaal liquoreiwit de diagnoseGBS niet uitsluit.B. Het aantal cellen in de liquorIn een prospectieve serie van 111 patiënten werd bij 87% een celgetal 0-4x10 6 /len bij 96% een celgetal van 3 x10 6 /l) gevonden. Hoewel er bij patiënten met GBS celaantallen tot 50x10 6 /lzijn beschreven, moeten alternatieve diagnoses zeker worden overwogen in gevalvan een pleiocytose. Differentiaaldiagnostische overwegingen hangen uiteraard afvan de context maar er moet gedacht worden aan infectieuze oorzaken (onderandere HIV), polyradiculoneuropathie, onder andere door Lyme-borreliose of aanleptomeningeale metastasering (Van der Meché, 2001).61