Een meervoudige casusstudie - Divingduck.nl

Effectief communiceren: de rol van ophelderingssequenties en taalmengingDe gestelde hypothesen met betrekking tot de ophelderingssequenties zijn slechtsgedeeltelijk bevestigd. De kinderen maken vooral gebruik van één soortophelderingssequenties, namelijk de gecontinueerde initiatieven. Vanaf de leeftijd van zes azeven jaar zetten ze deze strategie steeds vaker in in de gesprekken. De kinderen laten geenverschil in inzet van ophelderingssequenties zien tussen de gesprekken met de horende ofdove volwassenen. De kinderen gaan effectiever communiceren, zeker in het laatste jaar vanhet project, maar verwacht was dat de variatie in manier van opheldering groter zou zijn. Zoalsbeschreven was de situatie waarin de gesprekken plaatsvonden mogelijk niet de meestuitdagende plek voor de kinderen om al hun mogelijkheden te laten zien.Vervolgens is gekeken naar de manier waarop de kinderen de twee talen die zij tot hunbeschikking hebben inzetten. De talige situatie van deze dove kinderen is uniek te noemenomdat er sprake is van twee modaliteiten waarin een taal geuit kan worden, namelijk devisueel-manuele modaliteit en de auraal-orale modaliteit. De verwachting was dat de tweetalen gemengd zullen worden door de kinderen, maar dat het bij de horende volwassenenmeer het geval zal zijn dan bij de dove volwassenen. We verwachten dat de kinderen bij dehorende volwassenen meer gebaren inzetten in combinatie met gesproken Nederlands insituaties waarin het kind niet meer weet hoe te reageren in het Nederlands.In hoofdstuk 3wordt uitgelegd hoe we de vier vragen hebben geoperationaliseerd in de onderzoeksopzet enhoe we de benodigde data hebben verzameld. Aan het einde van ieder van deresultaathoofdstukken 4 tot en met 6, zullen profielen worden gegeven van de ontwikkelingvan de individuele kinderen en zal op basis van verschillen en overeenkomsten tussen dekinderen een indeling worden gemaakt in groepen. Vanuit deze indeling zal de ontwikkeling vande kinderen in dit onderzoek worden bediscussieerd en zullen antwoorden wordengeformuleerd op de gestelde vragen.Zoals al eerder was vastgesteld gebruiken de kinderen in dit onderzoek de twee talen, hetgesproken Nederlands en de NGT, tegelijkertijd. De vraag was hoe dat er precies uitzag. Hetblijkt dat van de gemengde categorieën de kinderen het meest gebruik maken van decategorie ‘meer gebaren dan woorden’ in de gesprekken met de dove volwassenen. In degesprekken met de horende volwassenen gebruiken de kinderen vooral de categorie ‘evenveelgebaren als woorden’. De taalaccommodatie die in hoofdstuk 4 al was gevonden, wordt op diemanier nogmaals aangetoond: de kinderen zijn in de loop van het onderzoek steeds beter instaat hun taalkeuze aan te passen aan de gesprekspartner.Een vorm waarin de gemengde uitingen veel voorkomen zijn de zogenaamde dubbeltoken-uitingen.Deze vormen een vrij groot percentage van de gemengde uitingen. Hierinworden twee tokens ingezet door de kinderen, maar slecht één type. Beide talen worden dustegelijkertijd ingezet. De kinderen maken deze uitingen vooral als ze jonger zijn. Uit hoofdstuk 4was tenslotte al naar voren gekomen dat de lexicale rijkdom toenam over tijd.Een parallelle ontwikkeling is dus de toename van de langere gemengde uitingen. Bij analyseblijkt dat er bij vrijwel alle kinderen sprake is congruente lexicalisatie, behalve bij Christel. Niet-267