Een meervoudige casusstudie - Divingduck.nl

Hoofdstuk 2lexicale en syntactische complexiteit in deze leeftijdsgroep. Van den Bogaerde concludeert dathet taalaanbod van de dove moeders voor de dove kinderen weliswaar een gemengde vormbetreft, maar dat het eigenlijk geënt is op NGT. De taalproductie van de dove kinderen is ookvooral in NGT. Het taalaanbod van de dove moeders aan de horende kinderen bestaat uit NGT,Nederlands en een derde systeem. Hiermee worden de diverse mengvormen van de tweetalen bedoeld. Dat geldt ook voor de taalproductie van de horende kinderen. De interactietussen de dove moeders en hun dove en horende kinderen blijkt geen problemen op televeren.Bij de verwerving van twee talen is uiteraard de vraag naar taaldominantie relevant. Uitonderzoek bij horende tweetalige kinderen is gebleken dat, wat betreft taaldominantie, jongetweetalige kinderen vooral de strategieën volgen die hun ouders en leerkrachten impliciet ofexpliciet toepassen. Jonge tweetalige kinderen zijn echter al snel in staat om de juiste taalmet de juiste persoon te gebruiken (Appel & Vermeer, 2000). Als de kinderen ouder worden,verandert dit patroon onder invloed van factoren als taalvaardigheid en attitude van decommunicatiepartner, formele en informele omgeving en het onderwerp van het gesprek(Deuchar & Quay, 2000; Fantini, 1985; De Houwer, 1995; Lucas & Valli, 1990). Horendetweetalige kinderen en volwassenen gebruiken de dominante taal van de maatschappij waarinzij leven frequenter, zowel in inter- als intra-etnische contacten, als zij zich veilig voelen omdeze taal te gebruiken in interactie met mensen die behoren tot de dominante gemeenschap(Klatter-Folmer & Van Avermaet, 2001). Uit onderzoek van Wodlinger-Cohen (1991) enFortgens (2003) is naar voren gekomen dat ook dove kinderen persoonsgebonden taalkeuzeskunnen maken. Deze onderzoeken hebben echter betrekking op iets oudere kinderen (dat wilzeggen vanaf ongeveer vijf jaar), omdat jongere dove kinderen de gesproken taal nogonvoldoende machtig zijn.Het Nederlandse onderzoek van Fortgens (2003) laat zien dat dove leerlingen meerNGT gebruiken met een dove interactiepartner en meer Nederlands met een horende partner.Fortgens verwachtte inderdaad dat de kinderen meer NGT zouden gebruiken bij de dovepartner, maar niet zozeer dat ze meer Nederlands zouden gebruiken bij de horendevolwassene. Fortgens verklaarde dit gedrag van de kinderen door de geobserveerde sterkemonolinguale houding van de betreffende horende volwassene.Samengevat kan worden gezegd dat over tweede-taalverwerving van dove kinderenmet name voor de jonge leeftijdsgroep ontwikkelingen op lexicaal en syntactisch gebied inkaart zijn gebracht. Voor oudere kinderen zijn hier minder gegevens over.42