Het hemd van het lijf

Vraagwijzers en wijkteams in nagenoeg alle gevallen bij hun intake
zo’n toestemmingsformulier ondertekenden als er sprake was van
gegevensuitwisseling met derden. Daarbij werden echter lang niet
altijd de instanties gespecifieerd met wie gegevens zouden worden
uitgewisseld, zelfs niet op de toestemmingsformulieren die daarvoor
qua lay-out de ruimte boden. Het argument dat medewerkers
daarbij gaven, is dat ten tijde van de intake vaak nog niet kan
worden gespecificeerd met welke partijen uitwisseling van
gegevens gewenst is.
Los van de schriftelijke toestemmingsverklaring heeft de gemeentelijke
ombudsman geconstateerd dat de medewerkers op de vier onderzoekslocaties
steevast mondeling met de cliënt bespraken met welke
partijen informatie zou moeten worden gedeeld. Ook komt het
regelmatig voor dat medewerkers in aanwezigheid van de cliënt
telefonisch contact opnemen met relevante derden, of dat nader
overleg met derden plaatsvindt waar de cliënt fysiek bij aanwezig is.
Ook het omgekeerde komt voor, nl. dat derden medewerkers benaderen
om cliëntgegevens te verstrekken. De medewerkers zijn dan
terughoudend en bespreken zo’n verzoek altijd eerst met de cliënt.
4.3.2 Uitwisseling van medische informatie
Als een wijkteam- of een Wmo-medewerker informatie van een
arts of een andere behandelaar van een cliënt nodig heeft om te
kunnen bepalen welke zorgvoorziening is geïndiceerd, dan blijken
er in de praktijk drie wegen te zijn waarlangs die informatie wordt
ingewonnen:
a) via de cliënt zelf
In de praktijk, wordt deze weg het meest bewandeld, zeker door
Wmo-medewerkers. De ‘Werkbeschrijving voor de medische en
psychologische advisering’ (februari 2016) bevat een modelbrief
waarop de medewerker kan specificeren welke medische gegevens
nodig zijn voor de indicatiestelling. Aan de hand van deze modelbrief
kan de cliënt op verzoek van de medewerker gericht informatie
opvragen bij zijn of haar arts. De modelbrief is eind 2015 in overleg
tussen de gemeente Rotterdam en de regionale LHV-kring van
47