OOST-INDIË

102
Ter hoogte van Soengeh-Lawas had de bedoelde bijeenkomst
plaats. De Dewa Agong bleek vredelievend gestemd te wezen en
algemeen verwachtte men een goeden uitslag van de onderhandelingen
, weinig vermoedende dat men opnieuw het zwaard zou moeten
trekken. Zoo vast overtuigd van het einde der vijandelijkheden
was men, dat met het inschepen der veldbatterij een aanvang
werd gemaakt, daar de gunstige tijd daarvoor weldra zou verstreken
zijn.
Den 5 dcn Juni had de »Borneo" den bestuurder van Beliling gebracht,
om de vergadering bij te wonen. Met ongeduld wachtte de
opperbevelhebber de instruction van Batavia en besloot daarom de
bijeenkomst, die den 6 den zou plaats hebben, uit te stellen tot den
10 den Juni.
Thans vernam men, dat door den gouverneur-generaal de volgende
beschikkingen genomen waren :
Hertog Bernhard van Saksen-Weimar-Eisenach werd benoemd
tot opperbevelhebber van de 3 e Balische expeditie ; de waarnemende
bevelhebber, luitenant-kolonel van Swieten, werd belast met het
speciaal bevel over de landmacht en tevens werden bij een later besluit
aan laatstgenoemden hoofd-officier de politieke aangelegenheden betreffende
Bali opgedragen. Tevens werd van Batavia de kompagnie
walbusschutters van het I e bataljon en van Soerabaja het halve
14 e bataljon, onder majoor Wetzelaar, naar Bali gezonden.
Voordat de hertog van Saksen-Weimar op het tooneel des oorlogs
aankwam, was de toestand weer danig verergerd en de waarnemende
bevelhebber had zich genoodzaakt gezien om te handelen,
sonder de gevraagde instructien te kunnen afwachten.
Tot groote verbazing' van den bevelhebber verklaarde de Dewa
Agong van Klongkong, dat er den 10 den geen gezanten voor hem
zouden verschijnen en ook van Dewa Pahan Radja van Gianjar ontving
de bevelhebber een brief, waarin hem te verstaan werd gegeven,
dat de Dewa Pahan wel genegen was vrede te maken, mits men