OOST-INDIË

228
gens door de hoofdmacht naar Pampanoea moest opgerukt worden.
Palaka werd toevertrouwd aan de hoede van majoor Heisterkamp,
die 4% kompagnie behield, behalve de manschap die wegens lichte
ongesteldheid kwartierziek was, terwijl de overige troepen hetkan-
tonnement verlieten; namelijk:
4 kompagnieën van het 4' bataljon, van het ll°enl% kompagnie
van het 5* bataljon infanterie, zoomede de gezamenlijke artillerie,
de kavalerie en het detachement sappeurs, waarbij ook Aroe Pa-
laka zich met zijn volgelingen voegde. De soldaat was voorzien van
mondvoorraad voor twee dagen, en voor acht dagen levensbehoeften
werden meegedragen door de koelies, die de kolonne volgden.
Het laat zich hooren, dat toen men den \¥ m 's morgens zeer
vroeg zich op marsch begaf, niet de weg werd ingeslagen, welke
een paar dagen te voren verkend was, maar men koos een meer
noordelijke richting; ofschoon de bevolking weinig oorlogzuchtig
meer gestemd was, werd de marsch toch ondernomen geheel alsof
men zich tegenover den vijand bevond.
Tevens had de opperbevelhebber last gegeven dat de marine een
llotilje, uit drie kruisbooten en vier gewapende barkassen be-
staande, naar de Tjenrana zenden zou, die de rivier opvaren en
zooveel mogelijk gelijktijdig met de troepen te Pampanoea aan-
komen moest.
De weg, door de landmacht gevolgd, mocht niet zoo onbegaanbaar
wezen als die, welke Aroe Palaka bij vergissing was ingeslagen,
toch leverde hij tal van moeielijkheden op. Eerst rijstvelden, waar
do dijkjes, die ze omgeven, vooral aan artillerie en voertuigen veel
belemmeringen opleverden; daarna de Djoaliring-rivier, welke word
overgetrokken ; vervolgens een zeer heuvelachtig terrein, doorsnedon
met «'en aantal riviertjes, die wel doorwaad konden worden, maar
veel oponthoud gaven; bij afwisseling dichte bosschen en wilder-
nissen, eindelijk weer rijstvelden, moerassigen met allerlei hinder-
nissen.