OOST-INDIË

289
havende; de beide ketels werden doorboord, de machine werkte niet
, meer, en zoo kwam de »Suriname" in tamelijk ontredderden toestand
weer bij de »Boni" en de »Andrak" aan. Eerst den 17-» was een
der ketels genoegzaam hersteld.
Nadat de »Montrado" en de »Onrust" aangekomen waren en met
eerstgenoemd stoomschip de benting verkend was, werden 180 man
infanterie ontscheept, die onder kommando van kapitein Ravesteijn
de vijandelijke positie zouden omtrekken. Terwijl de stoomschepen
hun vuur op de benting openden en alzoo den vijand bezig hielden,
avanceerde de kolonne met omzichtigheid door het heuvelachtig en
dicht begroeid terrein. Na een marsch van een uur bleek men in
den rug van de versterking te zijn gekomen, want een paar kanonkogels
van de schepen vlogen over de manschap heen, zoodat kapitein
Ravesteijn het overeengekomen sein gaf, waarna het vuur aan
boord der schepen gestaakt werd. Dat sein bestond in een marsch
door alle tamboers en hoornblazers, 'tgeen natuurlijk ook door de
muiters vernomen werd en ontsteltenis onder hen verspreidde;
want een aanval van de landzijde hadden zij in 't minst niet verwacht.
Zij waren trouwens daar tegen niet bestand, daar het veldwerk
— alleen bestaande uit een borstwering met een enkele
flank — van achteren geheel open was.
Reeds toen het trompetgeschal weerklonken had, was door een
paar opstandelingen het hazenpad gekozen, en toen de voorhoede
der kolonne onder luitenant de Jongh uit het bosch kwam en in
den stormpas op de benting aanrukte, volgden de anderen hun
vluchtende wapenbroeders en het veldwerk viel verder zonder
slag of stoot de onzen in handen. Het werd met den grond
gelijk gemaakt. Was de tegenstand niet groot geweest, evenmin
waren de verliezen des vijands belangrijk; slechts 4 dooden
vond men. Dit was niet een.voldoende tuchtiging, en daarom bleef
de »Celebes" met de »Boni" en »Andrak" nog voor Lontonteoer,
terwijl de andere stoomschepen — die te veel diepgang hadden om ze
19