OOST-INDIË

213
en civielen gezaghebber aan hen voor, drukte kapitein Wiegand
nogmaals op het hart om de zaken daar verder met bezadigdheid
te regelen, en toen werd, nadat dit eerste gedeelte van het ont-
worpen plan met succes volvoerd was, tot de verwezenlijking van
het tweede en voornaamste overgegaan.
Dat de bezetting van Badjoa het hard te verantwoorden had, zou
maar al te duidelijk blijken, toen het eerste gedeelte van de troe-
penmacht der tweede Bonische expeditie aldaar aankwam. Deze
troepen waren onder de bevelen gesteld van den chef van den ge-
neralen staf, majoor Staring, die in last had om een goede bivouak-
plaats uit te zoeken en den opmarsch naar Boni, waartoe generaal
van Swieten zoodra mogelijk wilde overgaan, voor te bereiden.
Majoor Staring vond het garnizoen te Badjoa in den beklagens-
waardigsten toestand; de grootste helft was ziek, en ook de ge-
zonden waren zoo uitgeput, dat de Boniërs tot op het glacis kon-
den komen, zonder dat hun zulks belet kon worden. Hij nam het
bevel van kapitein Rijkens over, en liet zonder verwijl zijne troepen
debarkeeren en zich onder de bescherming van het fort begeven;
toen later de overige troepen aankwamen, konden ook deze onmid-
dellijk landen, hetgeen geschiedde, zonder dat de vijand zich liet
zien. De landing had dan ook plaats zonder wederwaardigheden;
alleen geraakten door een ongeval een aantal paarden te water, die
echter allen, op een na, gered werden.
Ten einde een geschikt oord voor het bivouak te vinden, had
majoor Staring een verkenning ondernomen naar de kampongs
Tjiloë en Lona, die tijdens de eerste expeditie grootendeels in asch
gelegd waren en thans zoo'n weligen plantengroei toonden, dat men
zich niet dan met moeite een weg daardoor heen kon banen. In de
nabijheid van eerstgenoemde kampong vond men eindelijk een bron,
in welks nabijheid zich een geschikte gelegenheid om te bivoua-
keeren bevond.
Den 3 de " December' 's avonds kwam generaal van Swieten te Badjoa