OOST-INDIË

104
terij hem in het front te bestoken, welk vuur hij met zijn licht
geschut beantwoordde, doch weldra de wijk nam naar de hooger
gelegen kleine werken, van waar hij door kompagniën van het
5 e bataljon verdreven werd.
Voor den tempel werd de troepenmacht in twee kolonnes verdeeld ;
de eene, bestaande uit het 5 e en 7 e bataljon en de bergbatterij,
trok door de sawah's landwaarts in, het 3 e en het marine-bataljon
met de Oponds-batterij langs het strand ; het 13 e bleef bij de bagaadje.
Het kartetsvuur deed den vijand overal terugdeinzen, waar het vuur
der stoomschepen strand en aangrenzend terrein niet reeds had schoon-
geveegd; de woningen in de kampong droegen de kenmerken dat
de bewoners hun tilbare have hadden meegevoerd. Tegen elf uur
waren de verschillende troepenafdeelingen in het centrum van de
kampong bijeen. Men had nog geen noemenswaardigen tegenstand
ontmoet; het was dus waarschijnlijk, dat de vijandelijke macht te
Klongkong geconcentreerd zou zijn, waar de bevelhebber haar nu wilde
opzoeken. Daarom gâf hij de stoomschepen bevel om naar Padang-
Cove terug te keeren. De landmacht betrok het zuidelijkste gedeelte
der kampong, het 3 e bataljon bivouakkeerde onder den blooten hemel;
het geheele leger werd door een linie van voorposten omgeven.
De enkele bewoners, die in de huizen waren achtergebleven, vielen
de soldaten verwoed aan en werden neergestooten.
Dien avond meldde zich zekere koopman aan, Lange genaamd, een
Nederlandsch agent, die te Koeta in het rijk Badong gevestigd was;
deze deelde den bevelhebber mede, dat de radja van Badong en die
van Tabanan den dag te voren met 16000 man te Klongkong waren
aangekomen om als bemiddelaar op te treden, en de heer Lange zelf
was dien morgen op weg naar Klongkong, toen hij het geschut hoorde.
Te Klongkong had hij den Dewa Agong aan het hoofd van 3300
man aangetroffen, die zich allen tot den laatsten man zouden ver-
dedigen; koning Kassieman was echter door den vorst van Klong-
kong gemachtigd om vrede te sluiten.