OOST-INDIË

297
muiters dropen af, maar herhaalden 's avonds den aanval ofschoon
wederom zonder resultaten.
Wel te verwonderen was die onverwachte opstand in het hart
van een land, dat onderworpen was; de regent werd van mede.
plichtigheid verdacht. Majoor Verspijck besloot met kracht te han-
delen, den regent die onder zware verdenking lag. te laten
arresteeren, en de kampongs Martapoera en Kajoe Tangle te doen
tuchtigen.
Een detachement, ter versterking der bezetting van Martapoera
gezonden, sloeg zich moedig door den vijand heen en bereikte de
sterkte; kapitein Montlion was nu in de gelegenheid om aanvallen-
derwijze te werk te gaan en op deze wijze de opstandelingen
in bedwang te houden. - Zeer bij tijds kwam het halve 13« bataljon
van Java aan, zoodat majoor Verspijck thans met de noodige macht
optreden kon, om de rust te Bandjermasin te herstellen. Hij vertrok
met de aangekomen versterking naar Martapoera, en nu kwamen de
mufti en de panghoeloe vergiffenis vragen voor de schuldige bevol-
king, verklarende dat zij zich tot opstand had laten verlokken door
eenige dwepers; doch nu geweldig berouw hadden. Verspijck bracht
hun hunne ondankbaarheid onder het oog en stelde voortaan elk hoofd
verantwoordelijk voor al, wat in zijne woonplaats zou geschieden.
Al de pembekkels en kampongshoofden moesten verschijnen en waren
tegenwoordig bij een strafoefening, die afschrikwekkend werkte; want
vijf man, door den krijgsraad der dood veroordeeld - een van hen
was de schoonvader van sultan Tamdjid - werden opgehangen en
hun lijken moesten een etmaal blijven hangen. Dit werkte zoo
heilzaam, dat overal de wapenen werden ingeleverd ende bevolking
op nieuw trouw aan het Gouvernement zwoer.
Ook elders moest men, al werd de rust ter nauwernood meer
verstoord, steeds op zijn hoede wezen; te Amawang werd een
patrouille overvallen door een 50tal inlanders, die zich in hinderlaag-
hadden gelegd en mede op andere plaatsen, waar schijnbaar vrede
!
[ o