OOST-INDIË

120
den doesson achter als reserve, met den dringenden last, om zieh
daar in ieder geval staande te houden.
Het zal blijken, dat dit goed gezien was.
De kleine afdeeling werd buiten den doesson in kolonne opgesteld,
terwijl eenige tirailleurs vooruit gezonden werden. Aldra kwam een
duizendtal muiters haar te gemoet; hun houding deed hunne be-
doelingen waarlijk niet twijfelachtig zijn. Daarom openden onze tirail-
leurs het vuur', toen de rebellen tot op een paar honderd pas ge-
naderd waren; dit bracht hen een oogenblik tot staan, maar een
honderdtal mannen, met lansen gewapend, vallen de tirailleurs aan
en banen zich een weg naar den doesson, alwaar thans mede uit
de huizen op onze troepen geschoten wordt.
Ware men iets meer vertrouwend te werk gegaan, men zou het
slachtoffer van die meer dan verraderlijke handelwijze zijn geweest
en weinig hadde het gescheeld, of de kolonne hadde hier tot op
den laatsten man den dood gevonden. Het was alleen de koelbloe-
digheid van kolonel de Brauw en de goede discipline der soldaten,
welke hen voor den ondergang behoedde en hen zelfs ten slotte in
het voordeel blijven deed. Reeds waren enkelen zwaar gewond,
vooral luitenant Willekens en de ordonnance van den kolonel, zoo-
mede de beide zonen van den tommongong Astra di Radja; doch
niettegenstaande het moorddadig vuur uit de huizen en het opdrin-
gen der vijanden van buiten, wist kapitein Meijer met de weinige
soldaten, die hem overgebleven waren, in den doesson stand te
houden. Zoo goed gericht was het vuur der onzen, dat reeds
enkele muiters den doesson gingen verlaten — en nauw had kolonel
de Brauw bemerkt, dat de eerste heldenmoed van de tegenpartij
wat bedaard was, of hij begreep, dat een stoutmoedige maatregel
misschierr een eind aan den benarden toestand der zijnen zou kun-
nen maken; niettegenstaande de geringe macht waarover hij te be-
schikken had, gelastte hij een algemeenen aanval, en de vijand,
die dit zeer zeker niet verwacht had, sloeg op de vlucht, zoowel