OOST-INDIË

61
gesloten, die hunne verplichtingen tegenover de Nederlandsch-
Indische regeering nader regelden, zoomede de door hen te vergoeden
kosten. Doch die vredesvoorwaarden, den 12 to ' Juli geteekend,
zouden door den Balinees met voeten getreden worden.
Wel had men niet blindelings op de rechtschapenheid der vorsten
vertrouwd en te Bleling een fort gebouwd, dat door 200 man bezet
werd, om de bevolking in bedwang te houden en de naleving der
gemaakte overeenkomsten te verzekeren; doch men had niet verwacht
dat de oorlog zoo spoedig opnieuw ontbranden zou, als aldra
het geval bleek te zijn.
Nog geen twee jaren waren verstreken, toen een tweede expeditie
naar Bali moest gezonden worden ; een onderneming, die ons wrange
vruchten zou doen plukken. Men hadde reeds eerder moeten handelen.
De vorsten begonnen, met zich te onttrekken aan de betaling der
oorlogskosten en de gezanten, die zij naar Batavia moesten zenden
om van hunne onderwerping te doen blijken, verschenen niet in de
hoofdstad van Nederlandsch-Indië. Het zwakke garnizoen in het fort
aan de kust van Bleling werd ingesloten en eenige gestrande vaartuigen
waren door de Balineezen straffeloos afgeloopen.
En nog bleef de regeering aarzelen
Hoewel men reeds van den aanvang af gezien had, dat de gesloten
vrede den vorsten van Bali geen ernst was geweest, had men toch
de hoop gekoesterd, dat de zaak langs vredelievenden weg zou
kunnen behandeld worden; eerst in Maart 1848 werd er besloten
een tweede expeditie naar het eiland Bali.
Wèl was er lang gewacht; de indulgentie van het gouvernement
was haast zwakheid te noemen. Het schijnt, dat de gebeurtenissen
in Nederland, in verband met de zeer onrustbarende geruchten die
tegen het jaar 1848 uit de overige deelen van Europa naar Batavia
kwamen, de Regeering beducht deden zijn voor dergelijke verwikkelingen,
althans het raadzaam deden achten, om de hoofdstad
niet te zeer van garnizoen te ontblooten.