OOST-INDIË

147
men ; onder anderen de gevangenneming van een der stedehouders,
die van medeplichtigheid aan zeerooverij verdacht en naar Soerabaija
gevoerd werd, waar hij in de gevangenis overleed. Koning Aroe Poegi
achtte zich daardoor zeer gekrenkt, en ditmaal niet geheel ten onrechte.
Van zijn kant maakte hij weer inbreuk op het vernieuwd Bong-
gaaisch tractaat, en grooter en grooter werd de verwijdering. De
afgevaardigden van ons gouvernement moesten aan het Bonische hof
herhaalde malen beleedigingen ondergaan en de overmoed der Boniërs
begon alle perken te buiten te gaan; maar engelachtig was de
lankmoedigheid van ons gouvernement.
Zelfs ging de koning van Boni zoo ver, het gouvernement te
beschuldigen van een aanslag op zijn leven, door middel van een
hem overhandigden brief, waarop duizeling en zelfs ziekte zouden
gevolgd zijn! En bij een bezoek, dat de gouvernements-tolk Bam-
bergé den koning van Boni op diens buitenverblijf te Palatte bracht,
moest hij ontwaren, dat eenige prauwen aldaar de Nederlandsche
vlag ten onderste boven voerden; niet uit onhandigheid, zooals men
in 't eerst nog wilde aannemen, maar op last van koning Aroe
Poegi, en om de Nederlanders te hoonen.
Reeds meer dan eens had het zenden van een expeditie naar Boni
het onderwerp van ernstige overwegingen uitgemaakt; maar staat-
kundige redenen van allerlei aard hadden er het gouvememeni
steeds van doen afzien. Te eer was dit te betreuren, omdat de in
omloop zijnde geruchten betreuende een tuchtiging van Boni den
koning van dat rijk ter oore gekomen waren, waarom Boni een
oud verbond met Sopeng en Wadjo — het Tellong Poedji of Zilver-
verbond genoemd — vernieuwd had, ten einde ingeval van een
aanval gezamenlijk onze krijgsmacht het hoofd te bieden.
Men zal zich kunnen voorstellen, hoe verkeerd het werkte dat
die beraamde expeditie, waarvan het plan den Bonischen vorst al lang
en breed bekend was, niet plaats greep, 'tgeen door de overmoedige
Boniërs natuurlijk aan onvermogen of aan vrees werd toegeschreven.
10*