OOST-INDIË

10
hij den veldtocht en de vermoeide soldaten keerden naar het fort
van der Capellen terug, om eenige rust te genieten.
Een paar maanden later werd tot de beslissende expeditie tegen
Bondjol overgegaan, en de moedige en beleidvolle Vermeulen Krieger
rukte den 9 en September aan het hoofd van 300 fuseliers, Europeesche
soldaten en Boegineezen, met 2 vuurmonden, waarbij zich weer
eenige Maleische troepen hadden aangesloten, tegen de sterke werken
van Matoea op; de Padris boden daar niet veel tegenstand. Nu
moest de verdedigingslinie tusschen Matoea en de VIII Kotas genomen
worden, die daarentegen met hardnekkigheid verdedigd, doch na
een bloedige worsteling, welke drie uren duurde, bestormd en
genomen werd, bij welke gelegenheid de onversaagde aanvoerder
ernstig gewond werd, zoodat hij het bevel aan kapitein de Quay
moest overgeven. Na deze schitterende overwinning onderwierpen de
VIII Kota's zich en in die streek, nabij Soengei- poea, werd een ver-
sterking opgeworpen, die den naam van Vermeulen Krieger ontving.
Die krijgsbedrijven hadden gunstige gevolgen; de Maleiers, zoolang
door de Padri's onderdrukt, schudden het gehate juk thans af en
werden niet te versmaden bondgenooten voor ons.
Luitenant-kolonel Elout, die tot resident en militairen komman-
dant ter westkust van Sumatra was benoemd, in plaats van de
Stuers, en in Maart 1831 te Padang was aangekomen, volgde thans
een wijze staatkunde, trachtte de Maleische hoofden in de vallei van
Alahan-Pandjang en aangrenzende landen aan zich te binden, be-
noemde daarom den toewankoe Moeda tot regent van Alahan-
Pandjang , bepaalde dat er een fort, Amerongen genaamd, nabij
de hoofdplaats van Rau gebouwd moest worden en liet ten over-
vloede nog een aantal versterkte posten aanleggen, die zoowel
tot steunpunten voor onze troepen als tot het vergemakkelijken
van de communicatie dienden.
Men meende nu niet beter te weten, of Sumatra was tot rust
gebracht; doch een invloedrijk Padri-hoofd, Toewankoe Tambosei ,