OOST-INDIË

155
alle die tooneelachtige vertooningen, waardoor de oorlogen in Eu-
ropa zich kenmerken, dan zal hij den waren moed van het Indische
leger inzien en waardeeren.
»En van de ontberingen en vermoeienissen bij een Indischen
veldtocht, zullen wij daar veel van zeggen? Ieder, die zich een
denkbeeld kan vormen van een tropisch gewest, alwaar de zege-
ningen der beschaving nog niet zijn doorgedrongen, zal gereedelijk
beseffen, dat bij de mildste bepalingen voor de voeding van den
militair, toch nog in zoo een gewest ontzaglijk veel gebrek wordt
geleden, meer dan iemand, hoe bekend ook met de Europeesche
legers en hunne voorzieningsmiddelen, zich voorstellen kan ; en dat,
wat de vermoeienissen betreft, aldaar bij volstrekte afwezigheid van
wegen, te midden eener weelderige vegetatie, en te midden van
een het onderste boven gekeerden bodem, waardoor de terrein-
hindernissen zich tot in het oneindige vermenigvuldigen, geen ver-
gelijk met het schier overal bebouwde Europa, dat bovendien met
een dicht net van allerhande soorten van gemeenschapsmiddelen
overdekt is, te maken valt.,"
Alles was er op aangelegd, om voor het einde van 1858 te ver-
trekken ; doch het vertrek moest uitgesteld worden, daar de militaire
intendance wegens den omvang van de taak, die op haar rustte,
niet tijdig gereed kwam.
Generaal Steinmetz hield 21 December eene inspectie over' een deel
der troepen, die de expeditie zouden meemaken, waarna hij naar
Willem I vertrok, om aldaar de, voor de expeditie bestemde, troepen
in oogenschouw te nemen, hetgeen ten slotte ook te Soerabaija
geschiedde
Den 12 aen Januari 1859 kon de opperbevelhebber zich aan boord
van de »Princes Amelia" inschepen, welk vaartuig dienzelfden dag
te Soerabaija het anker lichtte. Den dag te voren waren de troe-
pen van Batavia vertrokken, en den 13 dcn verlieten die van
Willem 1 en Salatiga de reede van Samarang; den 20 ste " werd door'