OOST-INDIË

308
Tevens werd de boodschap overgebracht, dat wanneer men de
onderwerping van demang Lehman mocht aannemen, ook Hidayat
zich zou overgeven.
Kon men met dien brief den onverwachten inval in Tanah Laut
rijmen, welke kort daarop plaats greep?
Majoor Verspijck was dan ook volkomen in zijn recht, dat hij den
sluwen Lehman wantrouwde; daarom liet hij door den regent antwoorden,
dat men bereid was zijn onderwerping aan te nemen,
mits hij zelf te Martapoera kwam om de voorwaarden te vernemen ;
mocht hij binnen 5 etmalen niet verschenen zijn, dan zou hij weder
als vijand behandeld worden.
Demang Lehman verscheen niet. Het waarschijnlijkst is, dat hij
evenals Hidayat nu en dan ernstig er aan dacht om zich te onderwerpen;
maar met de wankelmoedigheid, hem eigen, op het beslissend
oogenblik terugdeinsde en bang werd voor de wraak van het
Gouvernement. Want die anders onverklaarbare handelwijze kon bezwaarlijk
alleen aan dubbelzinnigheid worden toegeschreven.
Alvorens echter op een afdoend herstel van de rust te hopen
was, moest Antassari te Goenong Tongka worden opgezocht, waartoe
een expeditie werd afgezonden onder bevel van kapitein van
Vloten, die tot dusver kommandant van Amoenthay was geweest.
Het expeditionaire korps zou bestaan uit 320 man infanterie, 1 houwitser
en 2 mortieren met de noodige artilleristen, en 450 koelies,
welke troepenmacht te Ampah zou vereenigd worden. Te Ampah
gekomen, liet van Vloten een versterkt magazijn bouwen; nadat
kapitein de Roy van Zuidewijn met 170 man infanterie, 1 mortier
en 200 koelies aldaar was aangekomen (25 September), begaf van
Vloten zich met 200 man, 120 koelies en 1 houwitser naar Ramonia,
op een dagmarsch van Ampah gelegen, daar men vernomen
had dat de vijand er twee sterke bentings had aangelegd. Die bentings
waren in eikaars onmiddellijke nabijheid gelegen, slechts door
een riviertje gescheiden en door verhakkingen omringd. De voor-